Wyrok NSA z dnia 2 marca 2018 r., sygn. II FSK 2675/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy i G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Bd 23/16 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. oddala skargę, 3. zasądza od G. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 41.119 (słownie: czterdzieści jeden tysięcy sto dziewiętnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (sygn. akt I SA/Bd 23/16) w sprawie ze skargi G. K. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 listopada 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan sprawy: decyzją z dnia 26 czerwca 2015r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. z tytułu uzyskanego dochodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną w kwocie 6.715.238 zł.

W złożonym odwołaniu strona nie zgodziła się ze stanowiskiem organu podatkowego w kwestii zawyżenia kosztów uzyskania przychodów 2009 r. o kwotę 34.585.210,31 zł wynikającą z korekty informacji PIT-8C złożonej w Urzędzie Skarbowym w L. w dniu 31 grudnia 2014 r. przez PKO Bank Polski S.A. Odwołująca zarzuciła organowi naruszenie art. 122 oraz art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015r. poz. 613) dalej: O.p., poprzez brak samodzielnego poczynienia wystarczających ustaleń, co do okoliczności o kluczowym znaczeniu dla wymiaru zobowiązania podatkowego w niniejszej sprawie, tj. weryfikacji zmieniających się informacji podawanych przez banki na temat jakie partie akcji były faktycznie przedmiotem zbycia w 2009r. oraz kiedy i po jakiej cenie zostały one uprzednio nabyte. Odwołująca zauważyła, że podstawą ustaleń organu podatkowego pierwszej instancji były dane wykazane w korektach informacji PIT-8C dokonywanych przez banki i ich domy maklerskie, w tym w przeważającej mierze w drugiej korekcie PIT-8C złożonej w US w dniu 31 grudnia 2014r., gdy tymczasem podstawą ustaleń faktycznych rzutujących na określenie podstawy opodatkowania powinna być analiza źródłowych materiałów dowodowych.