Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2018 r., sygn. I FSK 1825/17
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Agnieszka Jakimowicz, , po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. spółki z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Op 213/17 w sprawie ze skargi P. spółki z o.o. w K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. z dnia 7 kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści postanowienia 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. spółki z o.o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Skarga kasacyjna i odpowiedź na skargę kasacyjną
1.1. P. sp. z o.o. w K. (dalej: Spółka) skargą kasacyjną zaskarżyła w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Op 213/17. Wyrokiem tym Sąd oddalił jej skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 7 kwietnia 2017 r. w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. (dalej: Dyrektor UKS) z dnia 25 października 2016 r.
1.2. Na tle postanowienia Dyrektora IAS objętego skargą, którym utrzymano w mocy postanowienie Dyrektora UKS z dnia 11 stycznia 2017 r., zastrzeżenia prawne Spółki dotyczyły tego, czy organy te w sposób dostateczny wyjaśniły wątpliwości zgłoszone przez nią wobec treści postanowienia o odmowie realizacji jej wniosku dowodowego złożonego w postępowaniu kontrolnym. Sąd pierwszej instancji uznał, że organy obu instancji w wystarczający sposób, nie uchybiając art. 215 § 2 w związku z art. 219 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.; dalej: O.p.), wyjaśniły Spółce wątpliwą treść postanowienia z dnia 25 października 2016 r., którym organ stwierdził brak podstaw do wystąpienia w trybie art. 199a § 3 O.p. z powództwem do sądu powszechnego o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego między Spółką i jej kontrahentami, czego z kolei ta się domagała swoim wnioskiem.
