Wyrok NSA z dnia 15 maja 2018 r., sygn. II FSK 1265/16

Podatek od spadków i darowizn

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Krawczyk (sprawozdawca), Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1473/15 w sprawie ze skargi K. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 31 lipca 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od K. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 1 200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn.akt I SA/Gd 1473/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę K. B. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 31 lipca 2015 r. o w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.

Sąd podał, że decyzją z dnia 31 lipca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 - dalej: O.p.), art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 5, art. 6 ust. 1 pkt 4 i ust. 4, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1 pkt 1, art. 14 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1, art. 15 ust.4 art. 17a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 86 ze zm. - dalej: u.p.s.d.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 5 marca 2015 r. ustalającą skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w wysokości 2.020 zł.

Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy: W dniu 4 lipca 2013 r. Skarżący, w odpowiedzi na wezwania Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 19 czerwca 2013 r., w toku czynności sprawdzających w zakresie kontroli źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za rok 2008, złożył pisemne wyjaśnienia wskazując, że wydatki na zakupy dokonane w latach 2008 i 2009 były sfinansowane ze środków finansowych otrzymanych od jego rodziców Z. i M. B. Kwoty te nie stanowiły darowizn ani przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem były wypełnieniem obowiązku alimentacyjnego w rozumieniu przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 kwietnia 2014 r. Skarżący przedłożył kserokopie wyciągów bankowych dokumentujących wpłaty dokonane przez Z. B. (matka Skarżącego) za działki: nr [...] B., nr [...] G., nr [...] O., nr [...] R. Z przedłożonych poleceń przelewu wynika, iż matka Skarżącego przekazała na rzecz syna m.in. w dniu 10 listopada 2008 r. kwotę 10.100 zł w dwóch transzach: 4.620 zł tytułem "[...] wadium 4.620,00 [...]". 5.480,00 zł tytułem "[...] wadium 5480,00 [...]".