Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 5 października 2018 r., sygn. I FSK 1577/16

Interpretacje podatkowe; Podatkowe postępowanie

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, Protokolant Joanna Tararuj-Młynik, po rozpoznaniu w dniu 5 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 24/16 w sprawie ze skargi F. S.A. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 14 września 2015 r. nr ILPP1/4518-1-1/15-2/AS w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. oddala skargę, 3. zasądza od F. S.A. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. NSA/wyr. 1 - wyrok

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna Ministra Finansów dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 21 kwietnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 24/16. W orzeczeniu tym Sąd, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", uchylił zaskarżoną przez F. S.A., interpretację indywidualną Ministra Finansów z 14 września 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że we wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółka wskazała, iż w deklaracjach VAT-7 regularnie wykazuje nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym. W związku z tym składa wnioski o zaliczenie kwoty zwrotu VAT na poczet różnych zobowiązań podatkowych/należności publicznoprawnych, w tym z tytułu podatku od nieruchomości. Właściwy dla zwrotu i zaliczenia organ, tj. naczelnik urzędu skarbowego, konsekwentnie jednak odmawia uwzględnienia i realizacji wniosków spółki w zakresie obejmującym zaliczenie zwrotu VAT na poczet podatku od nieruchomości wskazując, że dla skutecznego zaliczenia zwrotu na zaległość podatkową niezbędne jest istnienie tożsamości beneficjenta wpływów podatkowych. Zajmuje bowiem stanowisko, że nie jest możliwe zaliczenie zwrotu w podatku stanowiącym dochód budżetu państwa na poczet podatku od nieruchomości, stanowiącego dochód budżetu gminy. W związku z odmową zaliczenia nadwyżki VAT stosowna kwota jest każdorazowo zwracana Spółce przez organ na jej rachunek bankowy. Kwota ta następnie zostaje niezwłocznie przekazywana przez Spółkę na rzecz beneficjenta podatku od nieruchomości, tj. burmistrza gminy, z jednoczesnym wyjaśnieniem, że Spółka wniosła o zaliczenie zwrotu VAT na podatek od nieruchomości, zaś organ niezasadnie odmówił tego zaliczenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00