Postanowienie NSA z dnia 15 marca 2018 r., sygn. I OZ 236/18

Wymierzenie grzywny

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. B. i W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2017 r. sygn. akt I SO/Wa 101/17 o wymierzeniu grzywny w sprawie z wniosku G. B. i W. K. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 29 grudnia 2017 r., I SO/Wa 101/17, po rozpoznaniu wniosku G. B. i W. K. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") wymierzył organowi grzywnę w wysokości 300 złotych. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi jest środkiem o charakterze dyscyplinująco-represyjnym. Podejmowane zaś w tym przedmiocie rozstrzygnięcie Sądu ma charakter uznaniowy. O takim charakterze przesądza użyte w art. 55 § 2 p.p.s.a. sformułowanie "sąd [...] może orzec". Rozpoznając zatem wniosek strony o wymierzenie organowi grzywny z tytułu niewykonania przezeń obowiązków, przewidzianych w art. 54 § 2 p.p.s.a. Sąd bierze pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc m.in. przyczyny niewypełnienia ww. obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi, a także okoliczność, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny obowiązek ów organ wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu. W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że Prezydent m.st. Warszawy nie wypełnił obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. Jak wynika z akt sprawy o sygn. I SAB/Wa 542/17 skarga G. B. i W. K. na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o odszkodowanie za nieruchomość warszawską położoną przy ul. I. [...], hip. [...], wpłynęła do organu 29 marca 2017 r. Od tej daty rozpoczął zatem bieg trzydziestodniowy termin na udzielenie odpowiedzi na skargę, który ostatecznie ekspirował 28 kwietnia 2017 r. Przedmiotowa skarga została zaś przekazana do Sądu wraz z aktami administracyjnymi dopiero 18 września 2017 r. (prezentata Biura Podawczego Sądu umieszczona na odpowiedzi organu na skargę w sprawie I SAB/Wa 542/17). W tym stanie rzeczy wniosek o wymierzenie grzywny Prezydentowi m.st. Warszawy był niewątpliwie zasadny. Wobec jednak przekazania przed jego rozpoznaniem do Sądu zarówno akt sprawy jak i ww. skargi za adekwatną do skali przekroczenia terminu z art. 54 § 2 p.p.s.a. oraz wypełniającą w sposób wystarczający funkcję represyjną uznać należy grzywnę w wymiarze 300 złotych.