Wyrok NSA z dnia 7 września 2018 r., sygn. II OSK 325/18

Budowlane prawo

Dnia 7 września 2018 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła /spr./ Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Krzysztof Dziedzic Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych W. P. i G. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 października 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 728/17 w sprawie ze skarg W. P. i G. B. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt: II SA/Ol 728/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Olsztynie oddalił skargi W. P. i G. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2013 r., nr [...], w przedmiocie pozwolenia na budowę. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, po wznowieniu postępowania administracyjnego, na wniosek A. M. i M. M., B. B. i G. B. oraz B. P. i W. P., decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. Starosta [...] odmówił uchylenia własnej decyzji z dnia [...] maja 2011 r., Nr [...] (decyzja dotychczasowa), w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę farmy dziesięciu elektrowni wiatrowych z linią kablową SN 30 kV, kablem światłowodowym oraz infrastrukturą drogową na oznaczonych działkach we wsi [...] i [...], gm. [...].

W uzasadnieniu odmowy uchylenia decyzji dotychczasowej Starosta wskazał, że brak jest podstaw do tego, gdyż nie potwierdzono istnienia wskazywanych przez wnioskodawców przesłanek wznowieniowych, wynikających z art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. 2013 r., poz. 267, K.p.a.). Organ I instancji uznał, że działki stanowiące własność wnioskodawców nie znajdują się w obszarze oddziaływania projektowanej inwestycji, wyznaczonym zgodnie z art. 28 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm., uPb). Dalej podniesiono, że z decyzji Wójta Gminy [...] nr [...] o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia wynika, iż nie zachodzi potrzeba utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania. W ocenie Starosty [...] okoliczności takie, jak obniżenie wartości działki, hałas, narażenie na migotanie cieni, czy wywołanie negatywnych odczuć krajobrazowych świadczą jedynie o istnieniu interesu faktycznego i nie mogą stanowić podstawy do uznania, że nieruchomości wnioskodawców wznowionego postępowania znajdują się w obszarze oddziaływania przedmiotowej inwestycji.