Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 października 2017 r., sygn. II SA/Ol 728/17

Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo

Dnia 19 października 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2017 roku sprawy ze skarg W. P. i G. B. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę - oddala skargi.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że po wznowieniu postępowania administracyjnego, na wniosek A. i M. M., B. i G. B. oraz B. i W. P., decyzją z dnia "[...]" Starosta odmówił uchylenia własnej decyzji z dnia "[...]" w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę farmy dziesięciu elektrowni wiatrowych z linią kablową SN 30 kV, kablem światłowodowym oraz infrastrukturą drogową na oznaczonych działkach we wsi A i B, gm. A.

W uzasadnieniu Starosta wskazał, że brak jest podstaw do uchylenia powyższej decyzji, gdyż nie potwierdzono istnienia wskazywanych przez wnioskodawców przesłanek wznowieniowych wynikających z art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. 2013 r., poz. 267) zwanej dalej: "k.p.a.". Podniesiono, że działki stanowiące własność wnioskodawców nie znajdują się w obszarze oddziaływania projektowanej inwestycji, wyznaczonym zgodnie z art. 28 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.). Dalej podniósł, że z decyzji Wójta Gminy nr "[...]" o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia wynika, iż nie zachodzi potrzeba utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania. Starosta wyjaśnił także, że organ ten przeprowadził ocenę oddziaływania farmy wiatrowej na środowisko i w przypadku ujawnienia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi odmówiłby wydania decyzji. W ocenie Starosty okoliczności takie jak obniżenie wartości działki, hałas, narażenie na migotanie cieni, czy wywołanie negatywnych odczuć krajobrazowych świadczą jedynie o istnieniu interesu faktycznego i nie mogą stanowić podstawy do uznania, że ich nieruchomości znajdują się w obszarze oddziaływania przedmiotowej inwestycji.