Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2019 r., sygn. I FSK 274/17

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. sp. k. z siedzibą we W. (obecnie: B. sp.k. z siedzibą we W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1426/14 w sprawie ze skargi S. sp. k. z siedzibą we W. (obecnie: B. sp.k. z siedzibą we W.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2014 r. nr [....] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do sierpnia 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1426/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. Spółki komandytowej z siedzibą w W. (obecnie: B. Spółka komandytowa z siedzibą w W.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2014 r. o nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do sierpnia 2012 r.

Z uzasadnienia powyższego orzeczenia wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w decyzji z dnia 11 września 2013 r. zakwestionował m.in. prawo skarżącej spółki do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości i praw "S." od spółki S.z siedzibą na C., z tego względu, że zdaniem organu faktura sprzedaży nie dokumentowała rzeczywistej transakcji. Organ I instancji wskazał, że nieruchomość była przedmiotem kilku umów między kolejnymi podmiotami (w większości z siedzibą na C.), zawieranych w krótkich odstępach czasu - raz jako zbycie przedsiębiorstwa w drodze darowizny (transakcja pozostająca poza zakresem opodatkowania), innym razem - jako sprzedaż nieruchomości ze stawką 23%, a pełnomocnikami wszystkich podmiotów w kolejnych transakcjach były na zmianę te same osoby, tj. P.S. i J.S., którzy pomimo pełnienia funkcji pełnomocników nie potrafili wskazać ani osób z zarządów spółek, ani miejsca ich pobytu. Całokształt okoliczności wskazywał zdaniem organu na pozorny charakter umowy zawartej między S. a skarżącą spółką, zaś poszczególne podmioty były w ocenie organu powiązane ze sobą oraz zdawały sobie sprawę z uczestniczenia w łańcuchu firm, utworzonym w celu uzyskania nienależnego zwrotu podatku.