Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. II FSK 1964/17

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Marta Waksmundzka - Karasińska (sprawozdawca), Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 58/17 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 września 2016 r. nr IBPB-1-3/4510-544/16-1/TS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w L. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Szef Krajowej Administracji Skarbowej skargą kasacyjną z dnia 26 maja 2017r., zakwestionował w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 marca 2017 r., sygn. I SA/Lu 58/17. Wyrokiem tym Sąd uwzględnił skargę P. S.A. (dalej jako "Skarżący", "Spółka") i uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 27 września 2016 r.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji, Spółka we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiła sytuację, w której planuje prowadzić działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE). Wskazała, że uzyskała w dniu 11 września 2015 r. zezwolenie na prowadzenie na terenie SSE działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie określonym we wskazanych pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Spółka zobowiązała się ponieść na jej terenie wydatki inwestycyjne, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015, poz. 465 - "rozporządzenie"). Działalność Spółki polega przede wszystkim na produkcji i sprzedaży obuwia. Ma status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej. Przeniesienie działalności w całości na teren SSE planowane jest na II i III kwartał 2016 r. Spółka zamierza prowadzić działalność zwolnioną określoną w zezwoleniu oraz działalność handlową niepodlegającą zwolnieniu. Produkcja obuwia przez Spółkę będzie odbywała się jedynie na terenie SSE. Obecnie w procesie produkcji do większości modeli Spółka sama kupuje materiały i surowce, które następnie są obrabiane przy wykorzystaniu zasobów Spółki, w wyniku czego powstają wyroby gotowe w postaci obuwia. Produkcja i sprzedaż wyrobów mieści się w zakresie symboli PKWiU określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. W przyszłości Spółka zamierza produkować wybrane modele obuwia także z udziałem półfabrykatów. Na terenie SSE poszczególne elementy składowe podlegać będą zasadniczym procesom produkcji wyrobów gotowych wskazanych w zezwoleniu i tam powstawać będzie wartość dodana. Analizując procesy produkcyjne w obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować ich wysoką specjalizację, co powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z towarów i usług dostarczanych przez inne podmioty spoza strefy. Półfabrykaty te cechują się wyższym stopniem przetworzenia i stanowią już jeden z elementów obuwia, a nie materiał w postaci np. skóry. Spółka przyglądając się rachunkowi ekonomicznemu zauważyła, że będzie miała większy dochód, jeśli kupi półfabrykaty, z których wykona buty, niż jeżeli będzie sama wytwarzać półfabrykaty. Półfabrykatów nie ma w SSE, więc Spółka zmuszona będzie kupować je od podmiotów trzecich spoza strefy. Półfabrykaty nie służą dalszej odsprzedaży, a są przeznaczone do produkcji obuwia na terenie SSE, gdzie powstaje wartość dodana. Zarówno materiały o niskim poziomie przetworzenia (np. skóra), jak i półfabrykaty wykorzystują wszyscy producenci obuwia. W przypadku Spółki zakupy materiałów o niskim poziomie przetworzenia i półfabrykatów służą produkcji obuwia w ramach otrzymanego zezwolenia i produkcja będzie odbywała się na terenie strefy. Same półfabrykaty będą produkowane przez podmioty trzecie poza obszarem SSE. Jeżeli podmiot będzie posiadał półfabrykaty zgodne z zamówieniem Spółki, sprzeda je Spółce od razu. Jeżeli takich półfabrykatów nie będzie posiadał, najpierw je wykona, a następnie sprzeda Spółce. Półfabrykaty nie będą w żaden sposób prawnie chronione lub zastrzeżone wyłącznie dla Spółki, co czyniłoby je towarami indywidualnymi. Półfabrykaty są, w ocenie Spółki materiałem bardziej złożonym i Spółka musi określić w zamówieniu większą liczbę ich cech, przykładowo: rozmiar, grubość materiału, jego odporność na ogień lub wodę: nie produkuje "butów wyjątkowych" z "wyjątkowych półfabrykatów".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00