Wyrok NSA z dnia 4 marca 2020 r., sygn. I FSK 47/17

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Zbigniew Łoboda, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 26 października 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 473/16 w sprawie ze skargi S. D. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 10 lutego 2016 r. nr ITPP2/4512-1144/15/PS w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. D. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna S.D. (skarżący) złożona została od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 26 października 2016 r., którym, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: P.p.s.a.) oddalona została skarga na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 10 lutego 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług

2. W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że skarżący we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wskazał, że jest powołanym przez Ministra Sprawiedliwości Komornikiem Sądowym, prowadzi kancelarię komorniczą, która jest jego aparatem pomocniczym i nie posiada samodzielnego bytu prawnego. Podstawowym aktem prawnym regulującym jego działalność jest ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (j.t. Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 ze zm., dalej jako: u.k.s.e.), według której jest on funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. Wykonuje powierzone przez państwo funkcje władzy publicznej, a podstawowym przedmiotem jego działań jest prowadzenie egzekucji w sprawach cywilnych. Skarżący dokonuje przede wszystkim czynności polegających na wykonywaniu orzeczeń sądu w sprawach pieniężnych i niepieniężnych oraz innych tytułów wykonawczych i tytułów egzekucyjnych podlegających wykonaniu bez potrzeby zaopatrywania ich w klauzulę wykonalności. Zgodnie z art. 8 ust. 4 u.k.s.e., komornik nie może odmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji lub wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia, do przeprowadzenia których jest właściwy zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. Ma także prawo nakładania kary grzywny. Kary porządkowe przewidziane w art. 764 k.p.c. stosuje do każdej osoby, która zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza jego czynnościom. Skarżący wymienił wykonywane przez siebie czynności i wskazał, że co do zasady zadania te wykonywane są przez niego osobiście oraz na własny rachunek Stosownie do art. 21 u.k.s.e., komornikowi nie wolno podejmować dodatkowego zajęcia lub zatrudnienia, które by przeszkadzało w pełnieniu obowiązków albo mogło uchybiać powadze wykonywanego zawodu, przy czym jakiekolwiek dodatkowe zatrudnienie może podjąć wyłącznie za zgodą prezesa właściwego sądu apelacyjnego i rady izby komorniczej. Za wyrządzoną przez niego szkodę spowodowaną niezgodnym z prawem działaniem lub zaniechaniem przy wykonywaniu czynności, solidarną odpowiedzialność ponosi Skarb Państwa (art. 24 u.k.s.e.). Skarżący podniósł też, że z tytułu uzyskanych dochodów jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Koszty jego działalności, do których należą m.in. koszty osobowe i rzeczowe ponoszone w związku z prowadzoną działalnością egzekucyjną, czy też koszty ochrony zajętego mienia i niezbędnej ochrony osobistej, są ograniczone przez enumeratywne wyliczenie w art. 34 u.k.s.e. i pokrywane są wyłącznie z uzyskanych opłat, których wysokość jest w odniesieniu do czynności egzekucyjnych precyzyjnie określona ustawowo oraz w akcie wydanym na podstawie delegacji ustawowej tj. w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 marca 2006 r. w sprawie wysokości opłat za czynności komorników niebędące czynnościami egzekucyjnymi (Dz. U. z 2006 r. Nr 42, poz. 289). Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako: ustawa o VAT), komornik występuje w charakterze płatnika VAT od dostawy dokonanej w każdej egzekucji, ilekroć podejmuje w niej czynności egzekucyjne.