Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2020 r., sygn. I FSK 1670/17

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia del. NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Joanna Tararuj-Młynik, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. X. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 213/17 w sprawie ze skargi E. X. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 8 grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. X. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej i odpowiedź na skargę kasacyjną

1.1. E.S. (dalej: Strona lub Skarżąca) wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Lu 213/17. Wyrokiem tym Sąd oddalił jej skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie (dalej: Dyrektor IS) z dnia 8 grudnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za listopad 2011 r.

1.2. Zaskarżoną decyzją Dyrektor IS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: Naczelnik US) w B. z dnia 10 sierpnia 2016 r. Tą pierwszą dokonano Stronie rozliczenia podatku VAT w sposób odmienny niż ona zadeklarowała, określając zobowiązanie w tym podatku na kwotę 85.508 zł. Organy uznały bowiem, w szczególności, że:

- Strona (prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą U. i A.) bezpodstawnie odliczyła podatek naliczony z faktur, które wykazywały nabycie felg, opon i kruszywa od M.M. (firma M.;

- M.M. nie był sprzedawcą towarów z zakwestionowanych faktur (aczkolwiek organy nie negowały, że Strona dysponowała takim towarem, czyniąc go przedmiotem swoich dostaw), nie dokumentowały one tym samym rzeczywistych transakcji i dlatego w świetle art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054; z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.) oraz z uwagi na niezachowanie przez Stronę należytej staranności w relacjach handlowych objętych fakturami, nie miała ona prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z nich wynikający.