Wyrok NSA z dnia 28 maja 2020 r., sygn. I GSK 1739/19

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Wr 587/18 w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 27 marca 2019 r., sygn. akt III SA/Wr 587/18 oddalił skargę M. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...] września 2018 r. w przedmiocie uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione.

Od przedmiotowego wyroku skarżący złożył skargę kasacyjną wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Skargę kasacyjną oparto na obu podstawach kasacyjnych przewidzianych w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej: p.p.s.a.) zarzucając naruszenie:

1. art. 3 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 189 g § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, dalej: k.p.a.) w zw. z art. 61 § 1 p.p.s.a., poprzez ich błędną wykładnie i niewłaściwe zastosowania, a w konsekwencji uznanie, iż administracyjna kara pieniężna podlega egzekucji jako nieprzedawniona, podczas gdy upłynął termin pięciu lat od dnia, w którym kara powinna być wykonana,