Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. II OSK 3294/19

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Anna Szymańska Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 336/19 w sprawie ze skargi A. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] września 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 336/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę A. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] września 2018 r., nr [...], w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podejmując powyższe rozstrzygnięcie Sąd I instancji uznał, że orzekające w sprawie organy prawidłowo zastosowały art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2017 r. poz. 2206 ze zm.) zgodnie, z którym, cudzoziemcowi można odmówić udzielenia kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy w przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 113, jeżeli wniosek o udzielenie kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy złożył przed upływem roku od upływu okresu ważności poprzedniego zezwolenia.

Sąd podkreślił, że w sprawie bezspornym jest, że decyzja wydana w dniu [...] lutego 2016 r., nr [...], orzekająca o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 28 lutego 2017 r. w celu wykonywania pracy na rzecz podmiotu I. [...] sp. z o.o. zawierała pouczenie, iż zgodnie z art. 113 ustawy o cudzoziemcach cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy, zawiadamia wojewodę, który udzielił tego zezwolenia, w terminie 15 dni roboczych, o ustaniu przyczyny udzielenia zezwolenia. Decyzja ta została doręczona pełnomocnikowi cudzoziemca, reprezentującemu go w postępowaniu - profesjonalnemu pełnomocnikowi - adwokatowi, władającemu językiem polskim. Sąd stwierdził, że nieznajomość języka polskiego nie może być uznana za okoliczność usprawiedliwiającą niewykonanie obowiązku, skoro decyzja została doręczona profesjonalnemu pełnomocnikowi, który był zobowiązany poinformować o jej treści i przekazać ją cudzoziemcowi, a w razie wątpliwości czy cudzoziemiec zrozumiał jej treść, istniała możliwość skorzystania z usług tłumacza. Fakt niewykonania przez pełnomocnika w sposób prawidłowy obowiązków wobec mocodawcy, może stanowić jedynie o jego odpowiedzialności z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania, ale nie stanowi okoliczności usprawiedliwiającej w sprawie. Wadliwe działanie pełnomocnika odnosi bowiem bezpośrednie skutki dla jego mocodawcy. Tym samym, w ocenie Sądu, niezasadny był zarzut naruszenia art. 9 k.p.a. w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 100 ust. 2 w zw. z art. 113 ustawy o cudzoziemcach.