Wyrok NSA z dnia 10 maja 2023 r., sygn. II OSK 1544/22

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 64/22 w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] października 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na pobyt czasowy i pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz E. M. kwotę 1 304 (słownie: jeden tysiąc trzysta cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 30 marca 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 64/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA w Warszawie") oddalił skargę obywatela A., E. M. (dalej: "skarżący" lub "cudzoziemiec"), na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: "Szef Urzędu") z [...] października 2021 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] (dalej: "Wojewoda") z [...] marca 2021 r., nr [...], orzekającą o odmowie udzielenia skarżącemu zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

2.1. W dniu [...] stycznia 2021 r. cudzoziemiec wystąpił do Wojewody z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z treścią wniosku, celem pobytu cudzoziemca miało być wykonywanie pracy na rzecz [...] sp. z o.o.

2.2. Wojewoda wspomnianą wyżej decyzją z [...] marca 2021 r., na podstawie art. 100 ust. 2 w zw. z art. 117a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 35 z późn. zm.; dalej: "ustawa o cudzoziemcach", "u.o.c.") odmówił cudzoziemcowi udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że cudzoziemiec, decyzją Wojewody z [...] marca 2020 r., otrzymał zezwolenie na pobyt czasowy, uprawniające jednocześnie do wykonywania pracy na rzecz firmy [...] sp. z o.o. Skarżący nie udokumentował, że podjął zatrudnienie u tego pracodawcy. Cudzoziemiec, pomimo skutecznie doręczonego wezwania, nie dostarczył świadectwa pracy, jak również dokumentów potwierdzających dopełnienie obowiązku z art. 113 ustawy o cudzoziemcach. W decyzji Wojewody z [...] marca 2020 r. zostało zawarte pouczenie z art. 113 ustawy o cudzoziemcach, zgodnie z którym strona jest zobligowana, w terminie 15 dni roboczych, do poinformowania wojewody o ustaniu przyczyny udzielenia zezwolenia. W związku z powyższym Wojewoda uznał, że wystąpiły okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 100 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach. Ponadto organ pierwszej instancji wskazał, że do dnia wydania przedmiotowego rozstrzygnięcia do akt sprawy nie dołączono dokumentów potwierdzających, że pracodawca posiada środki finansowe lub źródła dochodu niezbędne do pokrycia zobowiązań wynikających z powierzenia pracy cudzoziemcowi (art. 117a u.o.c.).