Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2023 r., sygn. III OSK 5950/21

Policja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 12 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 270/21 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach z dnia 14 grudnia 2020 r., nr 185/20 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 12 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Ke 270/21 uchylił decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Kielcach (dalej także jako: organ) z dnia 14 grudnia 2020 r., nr 185/20 oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w Kielcach (dalej także jako: organ I instancji) z dnia 30 października 2020 r., nr 198/20 na mocy której odmówiono J. K. (dalej także jako: skarżący) odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Skarżący wnioskiem z dnia 28 listopada 2018 r., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, wniósł o wypłacenie mu wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że w latach od [...] r. do 2007 r. był funkcjonariuszem Policji, a ostatnio służbę pełnił w Komendzie Miejskiej Policji w Kielcach. Skarżący podał, że został zwolniony ze służby w dniu [...]2007 r. i w związku z tym wypłacono mu na podstawie art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy – Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, dodatkowy oraz za pracę w godzinach nadliczbowych, a wysokość ww. ekwiwalentu ustalono z pomocą współczynnika 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Skarżący podniósł, że w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15, art. 115a ustawy o Policji, który stanowił podstawę ustalenia i wypłaty skarżącemu ekwiwalentu został uznany za niezgodny z art. 66 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji RP w zakresie w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia. Skarżący wskazał, że w uzasadnieniu wyroku Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że metoda obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop zawarta w ustawie o Policji jest mniej korzystna niż metoda, w której współczynnik ułamkowy wynosi 1/21 lub 1/22, w konsekwencji czego za każdy dzień niewykorzystanego urlopu funkcjonariusz Policji otrzymuje odpowiednio mniejszy ekwiwalent niż otrzymujący takie samo uposażenie zasadnicze funkcjonariusze Służby Więziennej czy żołnierze zawodowi. Biorąc powyższe pod uwagę skarżący zaznaczył, że w wyniku ustalenia należnego mu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na niekonstytucyjnej podstawie prawnej, według nieprawidłowego mnożnika 1/30, a nie 1/21 (jak w innych służbach mundurowych), znacząco zaniżono należne mu świadczenie i naruszono w ten sposób słuszne interesy skarżącego. Skarżący podniósł, że w jego ocenie tylko zastosowanie mnożnika 1/21 w pełni rekompensuje poniesioną przez niego stratę w wyniku niewykorzystanego urlopu. Dlatego też zdaniem skarżącego konieczne jest ponowne przeliczenie należnego mu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, z wykorzystaniem prawidłowego mnożnika i spowodowanie wypłaty świadczenia naliczonego od daty wymagalności wraz z ustawowymi odsetkami.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00