Wyrok SA w Szczecinie z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. I ACa 408/10

Sąd powszechny nie jest władny do interpretacji decyzji administracyjnej nie tylko w jej aspekcie przedmiotowym, ale tym bardziej podmiotowym. W postępowaniu cywilnym nie można zastępować, ani weryfikować, ani też w jakikolwiek sposób uzupełniać zakresu oddziaływania decyzji administracyjnych, a w tym na osoby decyzją nieobjęte.

Przewodniczący: Sędzia SA Agnieszka Sołtyka

Sędziowie SA: Wiesława Kaźmierska (sprawozdawca) Maria Iwankiewicz

Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2010 r. na rozprawie sprawy z powództwa Barbary R. i Andrzeja R. przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Izby Celnej w Sz. o zapłatę, na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Sz. z dnia 27 kwietnia 2010 r., sygn. akt I C 103/09, sprecyzował oznaczenie strony pozwanej i zmienił zaskarżony wyrok w punkcie I i III w ten sposób, że powództwo oddalił i zasądził od powodów na rzecz pozwanego kwotę 7 200 zł tytułem kosztów oraz orzekł o kosztach postępowania.

Uzasadnienie:

Powodowie Barbara i Andrzej R., pozwem z dnia 15 stycznia 2009 r., skierowanym przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Izby Celnej w Sz., wnieśli o zasądzenie kwoty 790 839,96 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powodowie podnieśli, iż w wyniku bezprawnych działań funkcjonariuszy państwowych tj. Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego, Naczelnika Urzędu Celnego I w Sz. i Dyrektora Izby Celnej, którzy wydawali niezgodne z prawem decyzje - ponieśli szkodę, którą stanowi różnica między obecnym stanem majątkowym powodów a tym stanem, jaki zaistniałby, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Powodowie wskazali, że domagają się zapłaty przez pozwanego kwoty stanowiącej równowartość utraconych - w wyniku działań organów podatkowych - korzyści. Wskazali, że w celu ustalenia utraconych korzyści i uzyskania wartości średniomiesięcznych dochodów w okresie poprzedzającym wszczęcie postępowania podatkowego powodowie zsumowali dochody za okres od 1999 r. do kwietnia 2003 r. i podzielili uzyskaną kwotę przez 60 miesięcy, a dalej uzyskaną wartość dochodu miesięcznego pomnożyli przez 38 miesięcy (od maja 2003 r. do czerwca 2006 r.). W ocenie powodów bezprawne zachowanie funkcjonariuszy państwowych stanowiło jedyną i wyłączną przyczynę utraty przez powodów możliwości zarobkowania i co za tym idzie utratę korzyści z prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 790 839,96 zł. Pomiędzy szkodą w majątku powodów a zachowaniem funkcjonariuszy istnieje normalny związek przyczynowy, bowiem niezgodne z prawem decyzje uniemożliwiły prowadzenie stronie powodowej działalności gospodarczej.