Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 17 stycznia 2001 r. sygn. III CZP 49/00

Przewodniczący Prezes SN Tadeusz Ereciński

Sędziowie SN: Jacek Gudowski (sprawozdawca), Krzysztof Kołakowski, Iwona Koper, Marek Sychowicz (współsprawozdawca), Tadeusz Wiśniewski, Mirosława Wysocka

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, ze skargi Mariusza P. o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa Zakładów Porcelany „Ć.” w Ć. przeciwko Mariuszowi P. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 17 stycznia 2001 r. zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 14 listopada 2000 r.,

„Czy Sąd Najwyższy na podstawie art. 393 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2000 r.) może odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania, jeżeli zaskarżone orzeczenie sądu drugiej instancji wydane zostało w okresie do dnia 30 czerwca 2000 r. ?”

podjął następującą uchwałę i nadał jej moc zasady prawnej:

Sąd Najwyższy może na podstawie art. 393 § 1 k.p.c. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 554) odmówić przyjęcia kasacji do rozpoznania także wtedy, gdy orzeczenie sądu drugiej instancji zostało wydane przed dniem 1 lipca 2000 r.

Uzasadnienie

Przytoczone na wstępie zagadnienie prawne, przedstawione składowi siedmiu sędziów Sądu Najwyższego do rozstrzygnięcia postanowieniem z dnia 14 listopada 2000 r., wydanym na podstawie art. 393 § 1 k.p.c., wyłoniło się w sprawie z powództwa Zakładów Porcelany „Ć.” w Ć. przeciwko Mariuszowi P. o zapłatę, przy rozpoznawaniu kasacji pozwanego od postanowienia Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 2 czerwca 2000 r. Poważne wątpliwości, poprzedzające przedstawienie zagadnienia, powstały przy wykładaniu przepisu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 554), który nie wyjaśnia jednoznacznie, czy do kasacji wniesionych przed wejściem w życie wymienionej ustawy ma zastosowanie art. 393 k.p.c. w nowym brzmieniu, jak też stwarza komplikacje w zakresie rozumienia pojęcia „rozpoznanie kasacji”.