Uchwała SN z dnia 24 maja 2002 r. sygn. III CZP 25/02

Sędzia SN Iwona Koper (przewodniczący)

Sędzia SN Zbigniew Kwaśniewski

Sędzia SN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Wiesławy K. przeciwko „P." -Towarzystwu Ubezpieczeniowo-Reasekuracyjnemu SA, Oddziałowi w S. o zapłatę, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 24 maja 2002 r, przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 7 marca 2002 r:

„Czy po wejściu w życie ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 96, poz. 478) ulega zawieszeniu na podstawie art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c. postępowanie sądowe przeciwko zakładowi ubezpieczeń o świadczenie pieniężne stanowiące zobowiązanie, które po ogłoszeniu upadłości zakładu ubezpieczeń przejął zgodnie z przepisem art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 56 cyt. na wstępie ustawy Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny?"

podjął uchwałę:

Sąd zawiesza postępowanie na podstawie art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c. w sprawie o świadczenia z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, jeżeli w stosunku do pozwanego zakładu ubezpieczeń zostało wszczęte postępowanie upadłościowe.

Uzasadnienie

„P.", Towarzystwo Ubezpieczeniowo-Reasekuracyjne S.A., Oddział w S,z którym Wiesława K. zawarła umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, uznała co do zasady roszczenia ubezpieczonej z tytułu wypadku objętego tym ubezpieczeniem i wypłaciła jej należne świadczenia, przyjmując, że poszkodowana przyczyniła się do szkody w 50%. W pozwie wytoczonym przeciwko „P." Wiesława K. zakwestionowała zasadność przyczynienia i wniosła o zasądzenie tej części należnych jej świadczeń z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, których nie otrzymała od pozwanej na skutek przyjęcia przyczynienia. Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2000 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie zawiesił postępowanie z powodu ogłoszenia upadłości pozwanego zakładu ubezpieczeń dnia 16 lutego 2000 roku (art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c.). W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik powódki - wnosząc o uchylenie zaskarżonego orzeczenia - zarzucił, że zostało ono wydane z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (jedn. tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62), zaznaczając, iż „w szczególności chodzi o art. 51 ust. 1 i 4". Sąd Apelacyjny w Poznaniu, rozpoznając ten środek odwoławczy, przedstawił - na postawie art. 390 k.p.c. - przytoczone na wstępie zagadnienie prawne.