Wyrok SN z dnia 3 lutego 2006 r. sygn. I CK 361/05

Wspólnik spółki jawnej - po przekształceniu jej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i wpisaniu do rejestru - nie może potrącić wierzytelności przysługującej spółce jawnej.

Sędzia SN Gerard Bieniek (przewodniczący)

Sędzia SN Teresa Bielska-Sobkowicz

Sędzia SN Jan Górowski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Tadeusza B. przeciwko Zbigniewowi S. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2006 r. kasacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 25 stycznia 2005 r.

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Krośnie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W pozwie z dnia 23 czerwca 2003 r. Tadeusz B. prowadzący Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „B.” w I.Z. wniósł o zasądzenie w postępowaniu upominawczym od pozwanych "M.Z. Mirosław G.", spółki jawnej i jej wspólników Mirosława G. i Zbigniewa S. solidarnie na rzecz powoda kwoty 12 550,35 zł z ustawowymi odsetkami tytułem zapłaty za sprzedany spółce towar.

Nakazem zapłaty z dnia 22 września 2003 r. Sąd Rejonowy w Krośnie powództwo uwzględnił.

Sprzeciw wniósł tylko pozwany Zbigniew S., zarzucając, że sprawa w stosunku do niego nie powinna się toczyć przed sądem gospodarczym, lecz w wydziale cywilnym, gdyż w chwili wytoczenia powództwa nie był wspólnikiem ani przedsiębiorcą. Podniósł też zarzut potrącenia wierzytelności przysługującej "E.", spółce z o.o. (powstałej z przekształcenia "M.Z. Mirosław G.", spółki jawnej) wobec powoda w kwocie 35 523,18 zł z tytułu sprzedaży towarów (art. 35 k.s.h. w związku z art. 498 § 1 k.c.). W odpowiedzi na sprzeciw powód zauważył, że zgodnie z art. 35 k.s.h. pozwany może podnieść zarzuty przysługujące spółce wobec wierzyciela. Zarzucił, że nie jest dłużnikiem pozwanej spółki jawnej, a ma się rozliczyć ze spółką z o.o.

Wyrokiem z dnia 27 października 2004 r. Sąd Rejonowy w Krośnie uwzględnił powództwo w stosunku do pozwanego Zbigniewa S. z zastrzeżeniem odpowiedzialności solidarnej pozwanego z pozostałymi pozwanymi, którzy nakazu zapłaty nie zaskarżyli. Sąd ustalił, że powód sprzedał w dniu 22 maja 2001 r. pozwanej spółce jawnej towar, za który miał zapłacić dnia 30 czerwca 2001 r. cenę w kwocie 2604,55 zł. Z kolei w dniu 13 września 2001 r. sprzedał jej inny towar z terminem płatności kwoty 9945,80 zł w dniu 19 września 2001 r. Tadeusz B. dwukrotnie, bezskutecznie, przed wytoczeniem powództwa, wzywał pozwaną spółkę do zapłaty tych należności.