Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 25 września 2019 r., sygn. III CSK 232/17

1. Cena terminu przedawnienia określona w art. 229 k.c. wchodzi w rachubę wyłącznie, gdy roszczenie uzupełniające nie uległo już wcześniej przedawnieniu, tj. zanim doszło do wydania rzeczy. Przepis art. 229 k.c. nie może być bowiem interpretowany w oderwaniu od ogólnych reguł wyrażonych w art. 118 k.c. i 120 k.c.

2. W sytuacji, gdy niszczenie części składowej rzeczy, jak w tej sprawie, było procesem postępującym, rozciągniętym w czasie i wynikało z zaniechań samoistnego posiadacza w złej wierze, to takie zachowanie należy kwalifikować jako ciągłe. W związku z czym, roszczenie - mające charakter jednorazowy, a nie cząstkowy - o naprawienie szkody za pogorszenie rzeczy powstaje nie w każdym momencie sukcesywnego pogorszenia rzeczy (podobnie jak w przypadku wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z rzeczy), lecz w momencie wystąpienia ostatniego ogniwa składającego się na to zachowanie ciągłe.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Krzysztof Strzelczyk

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

w sprawie z powództwa C. S. i J. S. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie (...) o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 25 września 2019 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. akt I ACa (...),

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powodów kwotę 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) zł, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny, w częściowym uwzględnieniu apelacji pozwanego Skarbu Państwa - Wojewody (...), zmienił wyrok Sądu Okręgowego w ten sposób, że zasądzone przez Sąd Okręgowy od pozwanego na rzecz powodów C. S. i J. S. kwoty po 89 578 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za pogorszenie nieruchomości, które nastąpiło na skutek jej dewastacji w okresie samoistnego posiadania przez pozwanego w złej wierze, obniżył do kwot po 80 578 zł.

Zobacz także
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00