Wyrok TK z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. P 20/09

Zasady ustalania wynagrodzenia skazanego zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy

13/2/A/2010

WYROK

z dnia 23 lutego 2010 r.

Sygn. akt P 20/09*

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Andrzej Rzepliński - przewodniczący

Marek Kotlinowski

Teresa Liszcz

Ewa Łętowska

Janusz Niemcewicz - sprawozdawca,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu oraz Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 23 lutego 2010 r., pytania prawnego Sądu Rejonowego w Gliwicach:

czy art. 123 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) jest zgodny z art. 65 ust. 4 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 oraz art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

orzeka:

I

Art. 123 § 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) w zakresie, w jakim zawiera słowo "połowy", jest niezgodny z art. 32 oraz z art. 65 ust. 4 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

II

Przepis wymieniony w części I, w zakresie tam wskazanym, traci moc obowiązującą z upływem 12 (dwunastu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

Uzasadnienie

I

1. Sąd Rejonowy w Gliwicach - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z 23 kwietnia 2009 r. przedstawił Trybunałowi pytanie prawne w sprawie zgodności art. 123 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, ze zm.; dalej: k.k.w.) z art. 65 ust. 4 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 oraz art. 32 Konstytucji.

Pytanie prawne zostało postawione w związku z powództwem osoby odbywającej karę pozbawienia wolności przeciwko Zakładowi Karnemu nr 1 w Strzelcach Opolskich oraz Przedsiębiorstwu Przemysłu Obuwniczego - Przedsiębiorstwu Państwowemu w Strzelcach Opolskich. Powód w okresie odbywania kary na swój wniosek został skierowany do pracy na podstawie decyzji dyrektora zakładu karnego. W okresie od 6 czerwca 2006 r. do 10 lipca 2008 r. świadczył pracę w wymienionym przedsiębiorstwie, uzyskując wynagrodzenie niższe od minimalnego. Z tego względu domaga się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanych dopłaty do wynagrodzenia za okres świadczenia pracy stanowiącej różnicę między najniższym wynagrodzeniem krajowym a faktycznie uzyskanym wynagrodzeniem za pracę.