Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 7 września 2006 r. - Bovemij Verzekeringen NV przeciwko Benelux-Merkenbureau. - Sprawa C-108/05., sygn. C-108/05

Sprawa C‑108/05

Bovemij Verzekeringen NV

przeciwko

Benelux‑Merkenbureau

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Gerechtshof te ’s‑Gravenhage)

Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104/EWG - Artykuł 3 ust. 3 - Charakter odróżniający - Nabycie w drodze używania - Uwzględnienie całości lub istotnej części terytorium Beneluksu - Uwzględnienie stref językowych Beneluksu - Słowny znak towarowy EUROPOLIS

Streszczenie wyroku

Zbliżanie ustawodawstw - Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104 - Odmowa lub stwierdzenie nieważności rejestracji - Znaki towarowe pozbawione charakteru odróżniającego, opisowe lub o charakterze zwyczajowym

(dyrektywa Rady 89/104, art. 3 ust. 3)

Artykuł 3 ust. 3 pierwszej dyrektywy 89/104 o znakach towarowych powinien być interpretowany w ten sposób, że znak towarowy może być zarejestrowany na podstawie tego przepisu tylko wówczas, gdy nabył on charakter odróżniający w drodze używania na całej części terytorium państwa członkowskiego (lub - w przypadku Beneluksu - na całej części terytorium tego związku państw), w której występowała podstawa odmowy rejestracji.

Jeśli znak towarowy składa się z jednego lub większej liczby słów występujących w języku urzędowym państwa członkowskiego lub Beneluksu, a podstawa odmowy jego rejestracji występuje w jednej tylko strefie językowej tego państwa członkowskiego lub - w przypadku Beneluksu - w jednej z jego stref językowych, należy wykazać, że znak towarowy nabył charakter odróżniający w drodze używania w całej tej strefie językowej. Dla tak określonej strefy językowej należy ustalić, czy zainteresowani odbiorcy, lub przynajmniej ich znacząca część, potrafią dzięki znakowi towarowemu określić towar lub usługę jako pochodzące od określonego przedsiębiorstwa.

(por. pkt 23, 28 oraz pkt 1, 2 sentencji)

WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba)