Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 stycznia 2006 r. - Turn- und Sportunion Waldburg przeciwko Finanzlandesdirektion für Oberösterreich. - Sprawa C-246/04.

Sprawa C‑246/04

Turn‑ und Sportunion Waldburg

przeciwko

Finanzlandesdirektion für Oberösterreich

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez

Verwaltungsgerichtshof (Austria)]

Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 13 część B lit. b) oraz art. 13 część C lit. a) - Zwolnienia transakcji najmu i dzierżawy nieruchomości - Prawo wyboru przysługujące podatnikowi - Stowarzyszenia sportowe niemające celu zarobkowego - Przesłanki

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 stycznia 2006 r. I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

1.     Postanowienia podatkowe - Harmonizacja ustawodawstw - Podatki obrotowe - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Zwolnienia przewidziane w szóstej dyrektywie

(dyrektywa Rady 77/388, art. 13 część C)

2.     Postanowienia podatkowe - Harmonizacja ustawodawstw - Podatki obrotowe - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Zwolnienia przewidziane w szóstej dyrektywie

(dyrektywa Rady 77/388, art. 13 część B lit. b) i art. 13 część C lit. a))

1.     Państwa członkowskie, przyznając podatnikom prawo wyboru opodatkowania, przewidziane w art. 13 część C szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, mogą dokonać rozróżnienia ze względu na rodzaj transakcji lub kategorię podatników, pod warunkiem że następuje to zgodnie z celami i zasadami ogólnymi szóstej dyrektywy, a w szczególności z zasadami neutralności podatkowej i wymogiem prawidłowego, prostego i jednolitego stosowania przewidzianych zwolnień.

(por. pkt 35 oraz pkt 1 sentencji)

2.     Do sądu krajowego należy ustalenie, czy uregulowanie krajowe, które, zwalniając w sposób powszechny transakcje dokonywane przez stowarzyszenia sportowe niemające celu zarobkowego, ogranicza przysługujące im prawo wyboru opodatkowania transakcji najmu i dzierżawy, wykracza poza zakres swobodnego uznania przyznany państwom członkowskim, mając na uwadze w szczególności zasadę neutralności podatkowej i wymóg prawidłowego, prostego i jednolitego zastosowania przewidzianych zwolnień.