Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.07.2005, sygn. PD/415/1/19/05, Urząd Skarbowy w Głogowie, sygn. PD/415/1/19/05

Czy można na podstawie wyceny biegłego zwiększyć wartość początkową spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tej wyższej wartości ?

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 13.05.2005 r., który wpłynął w dniu 16.05.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zwiększenia wartości początkowej, dla celów amortyzacji podatkowej, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego w związku z dokonaną wyceną biegłego, jest prawidłowe.UZASADNIENIEW dniu 16.05.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głogowie wpłynął wniosek podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.Z przedstawionego we wniosku stanu wynika, że podatnik w roku 1993 zakupił spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego za cenę 25.000,00 zł. Lokal ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Od roku 1993 podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, ustalonej na podstawie ceny nabycia. W roku 2004 biegły sądowy dokonał wyceny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i określił wartość tego prawa na kwotę 226.000,00 zł. W świetle opisanego stanu faktycznego podatnik zajął stanowisko, że nie może na podstawie wyceny biegłego zwiększyć wartości początkowej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tej wyższej wartości. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że zajęte przez podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe i znajduje potwierdzenie w przytoczonych niżej przepisach prawa podatkowego.Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Jednakże w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jak stanowi art. 22f ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego. W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Z kolei, jak wynika z ust. 3 tego artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują, w przedstawionym przez podatnika przypadku, możliwości ustalenia wartości początkowej spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego na podstawie wyceny biegłego, jak również uniemożliwiają dokonywanie zmian wartości początkowej na skutek takiej wyceny, opracowanej już w okresie użytkowania wartości niematerialnej i prawnej.W świetle powyższego, podatnik nie może zmienić, dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wartości początkowej spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego na podstawie dokonanej wyceny biegłego. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00