Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13.01.2011, sygn. IBPP2/443-883/10/WN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-883/10/WN

opodatkowanie podatkiem VAT otrzymanego odszkodowania

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010r. (data wpływu 22 października 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego odszkodowania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W 2007r. K. S.A. prowadziła postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na remont konstrukcji nośnej obiektu budowlanego nr 4.17 - most transportowy nr 7.10 i 7.11 KWK Wnioskodawca złożył K.S.A. ofertę wykonania tego zamówienia. Oferta Wnioskodawcy została uznana za najkorzystniejszą w związku z czym dnia 25 stycznia 2007r. strony procesu zawarły umowę, uzupełnioną następnie aneksami z dnia 30 października i 6 listopada 2007r., na podstawie której K. S.A. zleciła Wnioskodawcy wykonanie remontu konstrukcji nośnej obiektu budowlanego nr 4.17 - mostu transportowego nr 7.10 i 7.11 KWK. W trakcie realizacji umowy uwidoczniły się niewidoczne wcześniej uszkodzenia konstrukcji stalowej podpór. Po przystąpieniu do czyszczenia podpory przed malowaniem stwierdzono, że konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych robót w postaci remontu podpór mostu, gdyż z powodu nadmiernej korozji w konstrukcji pomostów powstały prześwity wskazujące na rozległe i poważne uszkodzenia w konstrukcji podpór. Powyższe uszkodzenia groziły katastrofą budowlaną. W dniu 6 września 2007r. została sporządzona przez kierownika budowy, montera prowadzącego oraz projektanta i inspektora nadzoru ze strony K. S.A. notatka służbowa, w której zapisano, że istnieje bezwzględna konieczność wzmocnienia podpór mostu transportowego nr 7.10 i 7.11 z powodu znacznej korozji, której nie można było stwierdzić na etapie prac projektowych ze względu na całkowity brak dostępu do konstrukcji. Zapisano, że są to roboty dodatkowe, nie ujęte w projekcie. 28 grudnia 2007r. został sporządzony protokół odbioru remontu konstrukcji nośnej obiektu budowlanego nr 4.17, gdzie stwierdzono, że zakres robót został wykonany zgodnie z umową. Komisja odbiorowa uznała obiekt za zdatny do użytkowania. W protokole odbioru nie umieszczono wzmianki o robotach dodatkowych, których koszt wyceniony został przez Wnioskodawcę na kwotę 51.663,95 zł brutto. Na wartość tą nie została również wystawiona faktura VAT. W marcu 2008r. Wnioskodawca wezwał K. S.A. do uregulowania należności z tytułu poniesionych kosztów robót dodatkowych, ale K.S.A. odmówiła zapłaty twierdząc, że wykonane przez Wnioskodawcę prace dodatkowe zrealizowane zostały na podstawie umowy z dnia 25 stycznia 2007r. i mieszczą się we wskazanym w umowie pojęciu robót nieprzewidzianych. Wobec braku płatności Wnioskodawca skierował w październiku 2009r. sprawę na drogę postępowania sądowego. Sąd Rejonowy po rozpatrzeniu sprawy uznał roszczenia Wnioskodawcy za zasadne i wydał wyrok w oparciu o dwie podstawy prawne (z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia - art. 405 k.c. oraz z tytułu odszkodowania - art. 438 k.c.) nakazujący zapłacić K. S.A. na rzecz Wnioskodawcy kwotę 32.706,13 zł. Od wydanego wyroku K.S.A. wniosła apelację. Następstwem tego był wyrok Sądu Okręgowego, który zawierał nakaz zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwoty 23.389,68 zł. uznający, że Wnioskodawca w sprawie wykazał wszelkie podstawy odpowiedzialności odszkodowawczej K. art. 438 k.c. Zgodnie z tym przepisem kto w celu odwrócenia grożącej drugiemu szkody albo w celu odwrócenia wspólnego niebezpieczeństwa przymusowo lub nawet dobrowolnie poniósł szkodę majątkową może żądać naprawienia poniesionych strat w odpowiednim stosunku od osób, które z tego odniosły korzyść. Prawny sens tego unormowania polega na zapewnieniu kompensaty podmiotowi, który podjął działania mające zapobiec grożącej komukolwiek szkodzie i poniósł w związku z tym zachowaniem uszczerbek na mieniu. Działanie zatem podmiotu, który poniósł szkodę nie jest działaniem na własne ryzyko, ponieważ o ile zostaną spełnione przesłanki z tego przepisu, to od osoby zobowiązanej może domagać się odszkodowania. Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego Wnioskodawca obciążył K.S.A. notą księgową na zasądzoną wyrokiem kwotę 23.389,68 zł. uznając, że odszkodowanie z art. 438 k.c. nie podlega przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00