Interpretacja indywidualna z dnia 03.02.2011, sygn. IPPB3/423-717/10-4/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-717/10-4/AG

Czy dyskonto stanowiące wynagrodzenie z tytułu usługi faktoringu powinno zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów podatkowych w momencie jego zapłaty, czyli w dacie przeniesienia przez Spółkę na rzecz Bartku wierzytelności leasingowych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.10.2010r. (data wpływu 14.10.2010r.), uzupełnionym na wezwanie z dnia 07.12.2010r. nr IPPB3/423-717/10-2/AG (data doręczenia 16.12.2010r.) pismem z dnia 22.12.2010r. (data nadania 23.12.2010r., data wpływu 29.12.2010r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia dyskonta do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.10.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia dyskonta do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

T Sp. z o.o. (dalej: T, Spółka, Wnioskodawca) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera jako leasingodawca umowy leasingu samochodów i maszyn.

Zgodnie z postanowieniami tych umów, wynagrodzenie płacone Spółce z tytułu leasingu (kwota poszczególnych rat leasingowych) jest zmienne uzależnione od stopy oprocentowania WIBOR. Oznacza to, że ustalona w chwili zawarcia kontraktu pierwotna wartość wierzytelności przysługujących T z tytułu umów leasingu może podlegać zmianom w czasie na skutek zmiany oprocentowania na polskim rynku międzybankowym. Obecnie Spółka zamierza zawrzeć ze swoim udziałowcem Bank (dalej: Bank) umowę faktoringu (dalej: Umowa faktoringu), na mocy której T dokonywać będzie cesji (sprzedaży) przysługujących jej niewymagalnych wierzytelności z tytułu umów leasingu (dalej: wierzytelności). Wierzytelności zostaną zbyte przez Spółkę na rzecz Banku za wynagrodzeniem niższym od wartości nominalnej wierzytelności. Różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a ceną ustaloną w Umowie faktoringu (dyskonto) stanowiła będzie wynagrodzenie Banku z tytułu świadczenia usługi faktoringu. Umowa faktoringu zawierać będzie zapisy określające moment przejścia wierzytelności leasingowych z T na Bank.