Interpretacja indywidualna z dnia 02.01.2013, sygn. ITPB2/415-923/12/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-923/12/MM

Zastosowanie zwolnienia przedmiotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 4 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2012 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 28 sierpnia 2006 r. Wnioskodawca zakupił od konkubiny mieszkanie spółdzielcze, za które dokonał zapłaty, co znalazło wyraz w akcie notarialnym. Po rozstaniu z konkubiną Wnioskodawca usłyszał, że nie zazna spokoju i wkrótce okazało się, że zaginał Jego aparat fotograficzny, opony z depozytu oraz inne rzeczy osobiste.

Rok później Wnioskodawca otrzymał pozew o zapłatę za mieszkanie, które zakupił od konkubiny. Po przeprowadzeniu rozpraw okazało się, że wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 21 grudnia 2009 r. został zmuszony do powtórnej zapłaty za mieszkanie.

Wnioskodawca odwołał się do Sądu Apelacyjnego, wskazując na skandaliczne błędy i zaniedbania sądu, który celowo lub nieświadomie tendencyjnie prowadził sprawę i zmieniał dowolnie treść przesłuchań.