Interpretacja indywidualna z dnia 02.12.2013, sygn. ITPP1/443-889/13/DM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-889/13/DM

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 3 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 13 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 listopada 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został pozwany przez R o zapłatę odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości.

Powód wywodził, że Wnioskodawca po zakończeniu umowy dzierżawy, pomimo wezwania do wydania nieruchomości, nadal używał tej nieruchomości, za co powodowi należne było odszkodowanie w wysokości czynszu dzierżawy podobnych nieruchomości, powiększonego o podatek VAT.

Pomimo, że Wnioskodawca wskazywał, że powód nie wzywał Wnioskodawcy o wydanie nieruchomości Sądy w swoich wyrokach, uznały w całości za uzasadnione roszczenie powoda o zapłatę odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości powoda na podstawie przepisów art. 224 i art. 225 K.c. i prawomocnym wyrokiem Sąd Apelacyjny, sygn. akt, zasądził zapłatę odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości powiększonego o 23%. Kasacja od powyższego wyroku nie została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy.