Interpretacja indywidualna z dnia 06.05.2015, sygn. ILPB3/4510-1-52/15-4/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/4510-1-52/15-4/JG

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnienia przedmiotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnienia przedmiotowego w części dotyczącej:

• pytania nr 1 jest prawidłowe,
• pytania nr 2 jest bezprzedmiotowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 22 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, świadczącym usługi medyczne zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Wnioskodawca jest zobowiązany do udzielania świadczeń pacjentom w stanach nagłych, wymagających natychmiastowego leczenia ze względu na zagrożenie zdrowia i życia.

W dniu 18 lipca 2014 r. ostatecznie zakończyło się postępowanie przed Wojewódzką Komisją ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych, o której mowa w art. 67e ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Po przeprowadzeniu postępowania Komisja orzekła, iż Wnioskodawca zobowiązany jest do wypłaty kwoty 100.000 zł (słowem: sto tysięcy złotych) tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia, nie określając precyzyjnie proporcji jaka przypadać ma na odszkodowanie, a jaka na zadośćuczynienie. Powyższe orzeczenie zapadło w związku z ewidentnym uchybieniem procedur formalnych przez Wnioskodawcę, tj. uchybienie terminowi do ustosunkowania się do zarzutów pacjenta, uchybienie terminowi do wniesienia środka odwoławczego od rozstrzygnięcia Komisji.