Interpretacja indywidualna z dnia 24.06.2017, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.41.2017.1.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.41.2017.1.MK

Czy kwota zasądzonych odsetek od zadośćuczynienia podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i należy wykazać ją w rocznym zeznaniu podatkowym, czy też podlega zwolnieniu?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2017 r. (data wpływu 26 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymanych odsetek od zadośćuczynienia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymanych odsetek od zadośćuczynienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca 26 marca 2011 r. uległ ciężkiemu wypadkowi komunikacyjnemu, w którym uczestniczył jako pasażer samochodu. Doznał ciężkich obrażeń, a kierujący pojazdem będący sprawcą wypadku wobec poszkodowanego Wnioskodawcy odpowiadał za wyrządzone szkody na zasadzie winy. W chwili wypadku sprawca wypadku posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, dlatego też odpowiedzialność za skutki wypadku wtórnie spadła na zakład ubezpieczeń. Poszkodowany Wnioskodawca w stanie krytycznym został przewieziony do szpitala. Wnioskodawca wymagał długiej hospitalizacji, przeszedł szereg poważnych zabiegów medycznych i chirurgicznych. Po tym okresie Wnioskodawca wymagał leczenia usprawniającego w zakresie narządu ruchu oraz w zakresie neuropsychologicznym. Proces ten nie został zakończony, poszkodowany jest osobą całkowicie niesamodzielną i wymaga nadal kontynuacji rehabilitacji zarówno w zakresie narządu ruchu, neuropsychologicznej jak i logopedycznej. Zgodnie z opinią sądowo-lekarską z 25 marca 2015 r. sporządzoną przez biegłych Katedry Medycyny Sądowej Uniwersytetu w następstwie wypadku u Wnioskodawcy nastąpił trwały uszczerbek na zdrowiu w łącznej wysokości 265 %. Rokowania co do poprawy stanu zdrowia są niekorzystne. Prowadzona rehabilitacja ruchowa, neuropsychologiczna i logopedyczna może poprawić jedynie sprawowanie opieki biologicznej nad Wnioskodawcą, natomiast Wnioskodawcy nigdy nie uda się osiągnąć powrotu do zdrowia do stanu sprzed wypadku.