Interpretacja indywidualna z dnia 09.03.2018, sygn. 0114-KDIP2-3.4010.10.2018.1.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-3.4010.10.2018.1.MC

W zakresie uznania zaliczek pobieranych od właścicieli lokali użytkowych na rzecz kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej oraz opłat na fundusz remontowy jako dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania zaliczek pobieranych od właścicieli lokali użytkowych na rzecz kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej oraz opłat na fundusz remontowy jako dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania zaliczek pobieranych od właścicieli lokali użytkowych na rzecz kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej oraz opłat na fundusz remontowy jako dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest ułomną osobą prawną i posiada status Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota Mieszkaniowa powstała w dniu 18.12.2013 roku w momencie wyodrębnienia pierwszego z lokalu i składa się z 378 lokali mieszkalnych, 18 lokali użytkowych oraz lokalu niemieszkalnego (hala garażowa położona na poziomie -1 oraz - 2 z 504 miejscami parkingowymi). Od roku 2015 na terenie Wspólnoty Mieszkaniowej, w drodze podjętej przez właścicieli lokali uchwały funkcjonuje zarząd właścicielski (w czaso-okresie poprzedzającym ww. cezurę funkcjonował powierzony zarząd deweloperski w rozumieniu art. 18 ustawy o własności lokali). Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi działalności gospodarczej, a wszelkie uzyskiwane pożytki, Wspólnota Mieszkaniowa przeznacza na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych mieszkańców (np. remonty części wspólnych, modernizacja etc.). Wspólnota Mieszkaniowa nie jest również właścicielem lub współwłaścicielem jakiegokolwiek lokalu z którego czerpałaby pożytki np. z wynajmu. Uchwały gospodarcze podejmowane na corocznych zebraniach Wspólnoty Mieszkaniowej, które określają wysokość zaliczki na koszty utrzymania nieruchomości wspólnej oraz opłatę na fundusz remontowy, nie różnicują opłat z ww. tytułu określając inne kwoty dla lokali mieszkalnych, a inne dla lokalu użytkowych. Zatem wszyscy właściciele lokali niezależnie od statusu ich lokali płacą zaliczkę na koszty utrzymanie nieruchomości wspólnej oraz opłatę na fundusz remontowy wedle tej samej stawki. Wspólnota dla właścicieli lokali niemieszkalnych wystawia odrębne dokumenty księgowe w postaci not. Rozliczenia z właścicielami lokali niemieszkalnych z tytułu ww. opłat następują jak z innymi właścicielami na podstawie wysyłanych zawiadomień o wysokości opłat, Wspólnota nie posiada odrębnego rachunku dla właścicieli lokali niemieszkalnych na który spływają ww. opłaty. Wszelkie uiszczane przez ww. właścicieli opłaty z ww. tytułu są wpłacane na jeden rachunek, Wspólnota stosuje tą samą metodologie wyliczenia zaliczki na koszty utrzymania nieruchomości wspólnej oraz fundusz remontowy dla właścicieli lokali mieszkalnych oraz właścicieli niemieszkalnych. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż deweloper nie zakończył jeszcze sprzedaży lokali mieszkalnych, użytkowych i miejsc w garażu podziemnym ale Wspólnota Mieszkaniowa (jak to wskazano powyżej) nie jest właścicielem żadnego z lokali ani żadnego z miejsc w garażu podziemnym.