Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 05.12.2018, sygn. 0113-KDIPT3.4011.485.2018.3.MH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.485.2018.3.MH

w zakresie opodatkowania odsetek ustawowych od zadośćuczynienia oraz renty

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek ustawowych od zadośćuczynienia oraz renty jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 7 listopada 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.485.2018.1.MH, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 7 listopada 2018 r. (data doręczenia 15 listopada 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 15 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 16 listopada 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był pracownikiem Sp. z o.o., (dalej: Spółka), która to Spółka wykonywała prace górnicze na rzecz S.A. W dniu 7 października 2010 r., podczas wykonywania przez Wnioskodawcę prac podziemnych nastąpiło tąpnięcie, które spowodowało odrzucenie i przysypanie Wnioskodawcy, skutkiem czego doznał On poważnych obrażeń ciała. Skutkowało to długim procesem leczenia, a później rehabilitacji. Uszczerbek na zdrowiu Wnioskodawcy jest znaczny (73%). Przez długi okres Wnioskodawca był niezdolny do wykonywania pracy zarobkowej. Na chwilę obecną ma orzeczoną częściową niezdolność do pracy. Rodzaj i charakter doznanych urazów nie pozwala Mu jednak podjąć pracy zarobkowej. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca wystąpił do spółki S.A. z roszczeniami odszkodowawczymi, opartymi na przepisach Kodeksu cywilnego (art. 435 Kodeksu cywilnego), które obejmowały żądanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego) oraz żądanie odszkodowania w postaci renty (art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego). Podmiot ten odmówił jednak uznania jakichkolwiek roszczeń Wnioskodawcy, stąd też Wnioskodawca zmuszony był dochodzić ich na drodze sądowego postępowania cywilnego. W wyroku z dnia 8 stycznia 2018 r., Sąd Okręgowy, Wydział I Cywilny zasądził na rzecz Wnioskodawcy kwotę 150 000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 października 2011 r. do dnia zapłaty, znajdującymi uzasadnienie w przepisie art. 481 Kodeksu cywilnego oraz rentę za okres od dnia 7 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., również z ustawowymi odsetkami, opartymi na powołanym przepisie Kodeksu cywilnego. Sąd Okręgowy wskazał, że za ugruntowany należy uznać pogląd, że jeżeli zobowiązany nie płaci zadośćuczynienia w terminie wynikającym z przepisów Kodeksu cywilnego, uprawniony nie ma możliwości czerpania korzyści z zadośćuczynienia jakie mu się należy już w tym terminie. Sąd zasądził również na rzecz Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2017 r. świadczenie rentowe na przyszłość. Pozwana Spółka nie apelowała przedmiotowego wyroku i w dniu 11 maja 2018 r. wypłaciła na rzecz Wnioskodawcy kwotę 150 000 zł tytułem zadośćuczynienia, odsetki od tegoż zadośćuczynienia w wysokości 100 080 zł 82 gr, jak również skapitalizowaną rentę w wysokości 199 022 zł 52 gr wraz z odsetkami od tego świadczenia w wysokości 62 319 zł 34 gr. Wypłacone kwoty są zgodne z wyrokiem Sądu Okręgowego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00