Interpretacja indywidualna z dnia 31.05.2019, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.230.2019.1.ES, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.230.2019.1.ES

Skutki podatkowe uiszczenia przez płatnika zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• powstania przychodu w związku z uiszczeniem przez płatnika zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne jest prawidłowe,

• możliwości odliczenia zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych przez płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uiszczenia przez płatnika zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest lekarzem prowadzącym działalność gospodarczą i świadczącym usługi dla Zakładu Opieki Zdrowotnej na podstawie umowy kontraktowej.

W latach 1998 2009 r. Wnioskodawca był zatrudniony ww. Zakładzie na umowę o pracę, a dodatkowo świadczył usługi medyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z tytułu umowy o pracę Zakład Opieki Zdrowotnej występował w roli płatnika składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Dodatkowo składki ZUS opłacał Wnioskodawca z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w ramach kontroli płatnika uznał, że zawarte w 1998-2009 r. umowy o świadczenie usług medycznych z lekarzami prowadzącymi działalność gospodarczą, należy traktować tak jak umowy ze stosunku pracy. Sprawa zmiany charakteru umowy miała charakter sporny pomiędzy ZUS i Zakładem Opieki Zdrowotnej i była przedmiotem rozpoznania przez sądy powszechne oraz Sąd Najwyższy. Ostatecznie Sąd Najwyższy przyznał rację Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych.