Interpretacja indywidualna z dnia 06.09.2019, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.296.2019.1.JK2, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.296.2019.1.JK2

Obowiązki płatnika w związku z zatrudnianiem obywatela Mołdawii na umowę zlecenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 8 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zatrudnianiem obywatela Mołdawii na umowę zlecenia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zatrudnianiem obywatela Mołdawii na umowę zlecenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca lub Spółka rozważa zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia obywatela Mołdawii (Zleceniobiorca). Kandydat twierdzi, że ma w Polsce centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych): mieszka w Polsce, zamierza tu pracować i przeniósł ośrodek życiowy do Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółka działając w zaufaniu do treści tego oświadczenia może traktować Zleceniobiorcę od początku współpracy jako rezydenta podatkowego Polski dla potrzeb podatkowych, a w związku z tym obliczać zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.), a nie pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on traktować Zleceniobiorcę od początku współpracy jako rezydenta podatkowego Polski dla potrzeb podatkowych i w związku z tym obliczać zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.). Wnioskodawca jako płatnik nie dysponuje realną możliwością kontroli, czy Zleceniobiorca jest czy też nie jest rezydentem podatkowym Polski. Z tego powodu w ocenie Wnioskodawcy musi on opierać się na oświadczeniu Zleceniobiorcy, a informacja udzielona od ww. jest w tym zakresie wiążąca dla Wnioskodawcy. Zleceniobiorca posiada najlepszą wiedzę o swojej sytuacji osobistej i majątkowej, stąd jest właściwie jedyną osobą, która jest w stanie wskazać, gdzie znajduje się (w jakim państwie) jego rezydencja podatkowa.