Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2004 r., sygn. I SA/Ka 186/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.) Sędzia NSA Przemysław Dumana Sędzia NSA Marek Kołaczek Protokolant: Magdalena Nowacka po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi W. J. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w C. z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. ([...]) Urząd Skarbowy w B. określił W. J. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. w wysokości 24.642,60 zł., tj. w innej wysokości aniżeli podatnik wykazał w złożonym zeznaniu podatkowym za 1997 r. (PIT - 30). Korekty wysokości zobowiązania podatkowego dokonano wskutek przeprowadzonego postępowania podatkowego w zakresie weryfikacji złożonego zeznania i zasadności dokonanych przez podatnika odliczeń. W zeznaniu podatkowym za 1997 r. podatnik odliczył od dochodu rentę w wysokości 30.000,00 zł. Na udokumentowanie powyższej czynności podatnik przedstawił akt notarialny z dnia [...] 1997 r. (Rep. A nr [...]) - "Umowę renty", z którego wynika, że w tym dniu ustanowił on na rzecz matki N. J. rentę roczną w wysokości 30.000,00 zł., która została wypłacona jednorazowo w dniu [...] 1997 r. Umowa renty dotyczyła dwóch lat. Termin następnej wpłaty ( kwota 36.000,00 zł.) ustalono do dnia [...] 1998 r. Organ pierwszej instancji, powołując się na treść art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. nr 90, poz. 616, ze zm.) stwierdził, iż w rozpatrywanym okresie podstawę obliczenia podatku (z pewnymi wyjątkami) stanowił dochód ustalony zgodnie z art. 9, 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu m.in. kwot rent i innych trwałych ciężarów opartych na tytule prawnym. Urząd Skarbowy podkreślił, że umowa renty winna odpowiadać warunkom przewidzianym w art. 903. kodeksu cywilnego, to znaczy winna kreować zobowiązanie trwałe i stanowić "źródło powstania prawa do renty w znaczeniu uprawnienia do oznaczonych świadczeń rentowych, jako świadczeń periodycznych". Przez świadczenia periodyczne (okresowe) organ rozumiał "świadczenia polegające na stałym dawaniu przez cały czas trwania stosunku prawnego w określonych, regularnych odstępach czasu, pewnej ilości pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych, które jednak nie składają się na z góry określoną, co do wielkości całość". Nadto, jak podkreślił organ podatkowy, renta musi mieć przyczynę, nie może być fikcyjna i zmierzać tylko do obniżenia podatku. Organ ustalił, iż matka podatnika otrzymała - wg jej oświadczenia - rentę w kwocie 30.000 zł, wpłaconą przez syna na ochronę i rehabilitację zdrowia, bieżące utrzymanie oraz zabezpieczenie finansowe. Jej miesięczny dochód (renta otrzymywana z ZUS) wynosił ok. 864 zł. Ponoszone wydatki związane z utrzymaniem mieszkania wynosiły 261,70 zł. miesięcznie. Podatnik, zamieszkując z matką, nie partycypował w kosztach utrzymania mieszkania.