Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2004 r., sygn. I SA/Wr 197/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Asesor WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Madej, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 2 października 2002 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji w sprawie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości za 2001 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz Skarżącej od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. kwotę 10 (dziesięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W., po rozpoznaniu odwołania złożonego przez A. L., utrzymało w mocy własną decyzją z dnia 20 czerwca 2002 r. ([...])) odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Dyrektora Wydziału Finansowego Urzędu Miasta W. ustalającej podatek od nieruchomości za rok 2001.

Decyzją Dyrektora Wydziału Finansowego Urzędu Miasta W. z dnia 24 stycznia 2001 r. (nr ewid. [...]) ustalono skarżącemu podatek od nieruchomości z tytułu posiadania na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego będącego własnością gminy.

Skarżący złożył w dniu 12 października 2001 r. wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, którą ustalono podatek od nieruchomości za 2001 wywodząc, że nie jest właścicielem lecz najemcą lokalu.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji wywodząc, że w sprawie nie wystąpiła przesłanka rażącego naruszenia prawa, wymieniona w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, stanowiąca niezbędny warunek eliminacji z obrotu prawnego decyzji ostatecznej, w trybie stwierdzenia nieważności decyzji.

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie powołując się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2001 r. (FPK 4/00) ponownie wskazała, że nie jest właścicielem nieruchomości, a w związku z tym wywodziła, że decyzja wymiarowa została skierowana do osoby nie będącej strona w sprawie.