Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 lutego 2005 r., sygn. I SA/Wr 950/03
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca) Protokolant Michał Kazek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2005 r. sprawy ze skargi A Spółka z o.o. we W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2002 r. - oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] Izba Skarbowa we W., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-F. nr [...] z dnia [...], którą określono spółce z o.o. A we W. w zakresie podatku od towarów i usług za lipiec 2002 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości [...], zaległość podatkową w kwocie [...] z należnymi odsetkami oraz ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości [...].
W uzasadnieniu swojej decyzji organ II instancji podał, iż w wyniku kontroli podatkowej stwierdzono, że Spółka błędnie określiła moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług transportu międzynarodowego w lutym 2002 r., za które nie otrzymała zapłaty, wykazując sprzedaż z tego tytułu w rozliczeniu za lipiec 2002 r. W tym zakresie bowiem obowiązek podatkowy powstawał z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usługi, stosownie do art. 6 ust. 8b pkt 2 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11. poz. 50 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 185), a wcześniej - według § 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.). Stwierdzono też, że Spółka zaniżyła wartość sprzedaży zwolnionej od podatku o kwotę [...].
