Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 marca 2005 r., sygn. I SA/Sz 289/04
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska, Sędziowie Asesor WSA Nadzieja Karczmarczyk,, Asesor WSA Kazimierz Maczewski (spr.), Protokolant Karolina Borowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2005 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej określił J. W. wysokość należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. w kwocie [...] zł i w tej samej wysokości zaległość podatkową.
Z uzasadnienia decyzji wynika, że w 1997 r. podatnik J. W. prowadził działalność gospodarczą na podstawie koncesji Nr [...] z dnia [...] r. wydanej przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Działalność ta polegała na wyrobie spirytusu surowego w gorzelni położonej w miejscowości K., gmina Ł. i podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, czyli dochodu ustalonego w oparciu o prowadzoną ewidencję na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 14.12.1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 148, poz. 720 ze zm.).
W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 1997 r. na wzorze PIT-32 z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej podatnik wykazał: przychody w kwocie [...] zł, koszty uzyskania przychodów w kwocie [...] zł oraz stratę w wysokości [...] zł.
W następstwie przeprowadzonej od [...] r. do [...] r. kontroli podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz dowodów źródłowych będących podstawą zapisów w księdze, Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, że podatnik prowadził księgę z naruszeniem zasad określonych przepisami w/w rozporządzenia Ministra Finansów, bowiem:
