Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 marca 2005 r., sygn. I SA/Wr 1845/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Janusz Zubrzycki Sędziowie: Sędzia WSA - Katarzyna Radom Asesor WSA - Dagmara Dominik (sprawozdawca) Protokolant: Aleksandra Madej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2005 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2002 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 2.793, 80 zł (słownie: dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt trzy złote 80/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, iż decyzje określone w pkcie I. nie podlegają wykonaniu

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] nr [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty 2002 r. w wysokości [...].

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w wyniku kontroli przeprowadzonej przez Inspektora Kontroli Skarbowej na podstawie, której ustalono, że podatnik prowadzący działalność gospodarczą jako P.U. A w lutym 2002 r. dokonując sprzedaży żelazokrzemu, w transakcjach ze Spółką z .o.o. B z siedzibą w W. stosował ceny jednostkowe niższe od cen stosowanych dla innych odbiorców. Stwierdzono bowiem, iż w lutym 2002 r. podatnik dokonał sprzedaży żelazokrzemu na rzecz ww. spółki w ilości 245 ton, cena jednostkowa [...], ogólna wartość netto [...]. Ustalono także, iż pomiędzy P.U. A a ww. Spółką istniały powiązania osobowe i kapitałowe, a mianowicie P. K.: był właścicielem P.U. A, a jednocześnie posiadał w Sp. z o.o. B 87,5 % udziałów o łącznej wartości [...] i był prezesem zarządu w ww. Spółce. Stwierdzono również, iż obu kontrahentów łączył kontrakt zawarty na czas oznaczony, od dnia [...] do [...] na sprzedaż żelazokrzemu o łącznej wartości [...], w cenie jednostkowej [...] za tonę. Stwierdzono także, że P.U. A przy sprzedaży żelazokrzemu do Sp. z o.o. B refakturowała poniesione koszty obsługi spedycyjnej. Ponadto ustalono, iż sprzedaż żelazokrzemu do innych odbiorców kształtowała się na poziomie 1 tony, cena jednostkowa (wartość netto) [...]. Jednocześnie ustalono w trakcie równolegle przeprowadzonej kontroli w Spółce z o.o. B, iż zakupione ilości żelazokrzemu od podmiotu P.U. A zostały sprzedane do Zakładu C w W. po cenach rynkowych, ustalonych we wcześniej zawartym kontrakcie z dnia [...]. Zgodnie z powołanym wyżej kontraktem ZTO C ponosił wszelkie koszty związane z odbiorem towaru, A Spółka z o.o. nie poniosła żadnych kosztów związanych z ww. sprzedażą. W związku z powyższym organ podatkowy I instancji, działając na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, określił wysokość obrotu P.U. A z tytułu sprzedaży żelazokrzemu w lutym 2002 r. w wys. [...] netto na podstawie przeciętnych cen rynkowych, stosowanych przez B Sp. z o.o. przy sprzedaży tego samego towaru w tej samej ilości dla ZTO C tj. ceny w wys. [...] za tonę, a w konsekwencji określił zobowiązanie podatkowe w wysokości [...].