Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 padziernika 2005 r., sygn. II SA/Bd 712/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Magdalena Gadecka po rozpoznaniu w dniu 19 października 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi S. P. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...]2004r. nr [...] w przedmiocie przyznania nagrody rocznej oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Powiatowy Policji w A. rozkazem personalnym nr [...]z [...]2004 r. na podstawie § 1 ust. 2, w zw. z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 86, poz. 789) oraz art. 42 ust. 6 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 7, poz. 58 ze zm.), przyznał skarżącemu nagrodę roczną za 2003 r. w wysokości [...] jednomiesięcznego uposażenia.

W uzasadnieniu rozkazu wskazano na fakt, iż policjant w związku z uchyleniem przez Naczelny Sąd Administracyjny rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby w Policji, został z dniem 27 listopada 2003 r. przywrócony do służby. Stwierdzono dalej, że za okres pozostawania poza służbą przyznano świadczenie pieniężne w wysokości 6-ciu jednomiesięcznych uposażeń, a okres za który przyznano świadczenie pieniężne, w oparciu o art. 42 ust. 6 ustawy o Policji traktuje się za równorzędny ze służbą i nie uważa się za przerwę w służbie, której skutkiem byłaby utrata uprawnień uzależnionych od nieprzerwanej służby. W dalszej części uzasadnienia powołano się na przepis § 1 ust. 2 cytowanego rozporządzenia, zgodnie z którym nagrodę roczną przyznaje się proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych w przypadku, gdy służba pełniona jest przez część roku kalendarzowego.

Od orzeczenia tego skarżący odwołał się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w B.

W uzasadnieniu odwołania strona nawiązała do wydanego przez Komendanta Powiatowego Policji w A. rozkazu personalnego nr [...]z dnia [...] 2003 r. o przywróceniu go do służby w policji (od której wniosła odwołanie, wówczas jeszcze nierozpatrzone), wskazując na brak zasadności pozostawienia jej po przywróceniu do służby, w stanie zawieszenia w czynnościach służbowych, albowiem stan jej zawieszenia wygasł ze skutkiem do chwili obecnej, wobec prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego (o czym orzeczono decyzją ostateczną organu z [...]2003 r.) i zwolnienia jej ze służby (o czym orzeczono decyzją ostateczną - rozkazem personalnym nr [...] z [...]2003 r.) i w tej sytuacji zawieszenie jej. Skarżący podnosił przy tym, że rozkaz personalny nr [...] z [...] 2002 r., (orzekający o przedłużeniu czasu zawieszenia w czynnościach służbowych od [...]2002 r. do czasu ukończenia postępowania karnego), stracił swą moc prawną.