Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 marca 2007 r., sygn. I SA/Gd 1036/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Protokolant Starszy Referent Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 marca 2007 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G z dnia 30 października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia przerwy w prowadzonej działalności gospodarczej za okres od 1 stycznia 2006 r. do 16 czerwca 2006 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym) oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późn. zm., zwanej dalej O.p.) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 10 sierpnia 2006 roku nr [...] odmawiającą A. B. uwzględnienia przerwy w prowadzeniu działalności w zakresie usług hotelarskich polegającej na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawaniu posiłków), opodatkowanej w formie karty podatkowej, w okresie od dnia 1 stycznia 2006 roku do dnia 16 czerwca 2006 roku.
Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia stanu faktycznego:
Podatniczka od 3 lipca 2003 roku, na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego korzystała z opodatkowania w formie karty podatkowej.
W dniu 9 września 2005 roku A. B. zawiadomiła organ podatkowy o przerwie w prowadzeniu działalności gospodarczej, zakreślając datę rozpoczęcia przerwy tj. 10 września 2005 roku. Następnie w dniu 19 czerwca 2006 roku skarżąca poinformowała organ I instancji, że z dniem 17 czerwca 2006 roku wznawia działalność gospodarczą. Naczelnik Urzędu Skarbowego przywołując art. 34 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym wskazał, że skoro skarżąca zamierzała wznowić działalność z dniem 17 czerwca 2006 roku (zatem przerwę zakończyła z dniem 16 czerwca 2006 roku) winna była zawiadomić o tym organ podatkowy z dniem 16 czerwca 2006 roku z uwagi na fakt, że dzień 15 czerwca 2006 roku był dniem ustawowo wolnym od pracy. Skutkiem nie uznania przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej jest obowiązek zapłaty podatku w formie karty podatkowej za okres od dnia 1 stycznia 2006 roku do dnia 16 czerwca 2006 roku w łącznej kwocie 957,00 złotych. Decyzja organu I instancji została doręczona bezpośrednio skarżącej w dniu 14 sierpnia 2006 roku, pomimo tego, że w dniu 12 lipca 2006 roku A. B. ustanowiła pełnomocnika, zaś w dniu 31 lica dostarczyła przedmiotowe pełnomocnictwo do Urzędu Skarbowego.
