Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 sierpnia 2007 r., sygn. I SA/Wr 204/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ireneusz Dukiel Sędziowie Sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz Asesor WSA - Marek Olejnik (sprawozdawca) Protokolant Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 21 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi : K. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2001 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, decyzją z dnia [...] nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-F. określił K. R. kwotę należnego podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2001 r. Określenie zobowiązania podatkowego wynikało z faktu, że w roku 2000 r. - zgodnie z ustaleniami organu pierwszej instancji - Strona osiągnęła obrót z tytułu sprzedaży usług w wysokości [...]. Jak ustalił organ I instancji K. R. wydzierżawiał samochody osobowe na podstawie umów zawartych z A Sp. z o.o. Wszystkie umowy miały praktycznie jednakowe brzmienie. Ich przedmiotem było korzystanie z określonego samochodu dla potrzeb szkolenia kandydatów na kierowców w Ośrodku Szkolenia Kierowców A. Odpowiedzialność za stan techniczny samochodu ponosił użytkujący instruktor. Rozliczenie z tytułu umowy miało następować po zakończeniu okresu rozliczeniowego (miesiąc kalendarzowy) na podstawie ilości wykonywanych godzin szkoleniowych. W umowach ustalono stawki tytułem zwrotu kosztów eksploatacji szkoleniowej, przy czym wszelkie koszty jak paliwo, przeglądy, naprawy, materiały eksploatacyjne itp. ponosić miał Wydzierżawiający. Cyklicznie wystawiał też on kolejno numerowane rachunki za eksploatację samochodów osobowych, w których podawano okres którego dotyczy rachunek, poszczególne samochody, liczbę godzin i kwotę należną za ich eksploatację.

Jak uzasadniał swoją decyzję Naczelnik Urzędu Skarbowego W.-F. zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 4 oraz art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. z 1993r., Nr 11, poz.50 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegało m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jeżeli czynności te były wykonywane we własnym imieniu i na własny rachunek podatnika, a także (co najmniej) w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. W oparciu o powyższe przepisy przyjęto, że K. R. w roku 2001 wykonywał czynności opodatkowane podatkiem VAT (usługi najmu i dzierżawy samochodów osobowych oraz furgonetek do 3,5 tony bez kierowcy, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem 71.10.10), w stosunku do których - mimo ustawowego obowiązku - nie naliczał i nie odprowadzał kwot należnego podatku. Wynikająca z wystawionych dla Spółki A rachunków wielkość obrotu za 2000 r. w wysokości [...], na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT powodowała, że z dniem 1.01.2001r. K. R. utracił prawo do stosowania zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. W rezultacie całość sprzedaży w roku 2001 i latach następnych podlegała opodatkowaniu. Obroty z tytułu dzierżawy samochodów na rzecz Spółki z o.o. A za rok 2000 r. określone zostały w decyzji z dnia [...] nr [...] umarzającej postępowanie podatkowe za grudzień 2000 r., którą doręczono Stronie w dniu 16.08.2006 r.