Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. II SA/Ke 619/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Żak, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Suchenia, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 listopada 2007r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.

Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania J. K. od decyzji działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy Kierownika Sekcji Świadczeń Rodzinnych Ośrodka Pomocy Społecznej Miasta i Gminy z dnia [...] w sprawie odmowy przyznania J. K. prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało zaskarżoną decyzję

w mocy.

Do wydania tej decyzji doszło na tle następujących okoliczności faktycznych

i prawnych.

We wniosku z dnia 6 sierpnia 2007r. J. K. zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej Miasta i Gminy o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Do wniosku dołączyła m. in. orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 11 lipca 2007r., zaliczające ją do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, ze wskazaniem, że ustalony stopień niepełnosprawności ma charakter trwały i datuje się od 2 maja 2007r. zaś niepełnosprawność datuje się od 1975r., a także dyplom ukończenia Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach stwierdzający uzyskanie przez nią w dniu 17 grudnia 1976r. tytułu inżyniera chemika. Organ I instancji powołując się na przepisy art. 16, 20 ust. 3 i art. 24 ustawy o świadczeniach rodzinnych odmówił przyznania tego prawa wskazując, iż J. K. legitymuje się orzeczeniem przyznającym jej umiarkowany stopień niepełnosprawności, nabyty w 1975r. czyli po ukończeniu przez nią 21 roku życia. W odwołaniu od tej decyzji J. K. zarzuciła m. in. iż oprócz ustawy o świadczeniach rodzinnych istnieje Konstytucja, której, jako ustawie nadrzędnej, podporządkowane muszą być inne ustawy. Z Konstytucji wywodzi się zasada nie działania prawa wstecz, która zabrania stosowania nowo ustanowionych norm prawnych do zdarzeń, które miały miejsce przed wejściem w życie tych norm. Zasadę tę organ I instancji naruszył, co z kolei spowodowało naruszenie zasady zaufania obywateli do państwa prawa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego dla obywateli. Odwołująca powołała się także na istniejącą w polskim serwerze prawa wykładnię dot. zasiłku pielęgnacyjnego, z której wynika, że zasiłek ten przysługuje osobie zaliczonej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wówczas, gdy niepełnosprawność powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego. Do dnia 1 lutego 1993r. zasiłek rodzinny przysługiwał do 25 roku życia, w jej przypadku orzeczenie o niepełnosprawności wskazało, ze niepełnosprawność powstała od 1975r. , a więc, w czasie kiedy uczyła się w szkole wyższej, będąc w wieku przed osiągnięciem 24 roku życia i dlatego jest uprawniona do zasiłku. Rozpoznając to odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2003r.