Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 grudnia 2007 r., sygn. II SA/Lu 747/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi M. Z., S. Z., H. W. i J. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.

Decyzją z dnia [...], nr [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...], nr [...] nakazującą, na podstawie art. 49b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.), S. Z. rozbiórkę samowolnie wykonanej wiaty o konstrukcji stalowej, o wymiarach 4,00 m x 1,75 m i wysokości 2,15 m, pełniącej rolę kojca dla psa, znajdującej się na działce o numerze ewidencyjnym 3995 położonej w Ł. przy ul. G.

W uzasadnieniu decyzji Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wyjaśnił, że zarzuty podnoszone w odwołaniu przez M. i S. Z., H. W. oraz J. W. dotyczące daty wzniesienia wiaty nie zasługują na uwzględnienie. Z akt sprawy bezsprzecznie wynika, że przedmiotowa wiata została wniesiona w 2004 roku. Organ oparł swoje twierdzenia na protokole z oględzin przeprowadzonych w dniu 5 października 2004 roku, w którym wskazano, że wiata pełniąca rolę kojca dla psa usytuowana była w bezpośrednim sąsiedztwie budynku garażowego oraz w odległości 1,80 m od granicy działki L. S. oraz na notatce służbowej z dnia 28 grudnia 2004 roku sporządzonej przez pracowników PINB, szkicu sytuacyjnego oraz materiału fotograficznego z których wynika, że wiata została przeniesiona przez inwestora bez stosownego zgłoszenia na odległość 3,80 m od budynku garażu oraz w odległość 3,20 m od granicy działki sąsiada. Organ II instancji wskazał, że dokonane pomiędzy 5 października a 28 grudnia 2004 roku przeniesienie obiektu w inne miejsce należy uznać za budowę w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy prawo budowlane, ponieważ zgodnie z cytowanym przepisem przez budowę należy rozumieć wykonanie obiektu w określonym miejscu. Ponadto Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał, że w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym nie jest możliwe zalegalizowanie samowolnie wykonanej wiaty. Organ podkreślił, że w omawianym przypadku organ nadzoru budowlanego, stwierdzając samowolę budowlaną, jest zobligowany do nakazania rozbiórki, przesłanki której są ściśle określone przepisami Prawa budowlanego.