Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. I SA/Bk 529/07
W myśl art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz.U. Nr 11, poz.50 ze zm.), podatnikami są podmioty wykonujące czynności wskazane w art. 2 niezależnie
od tego czy dopełniły obowiązku rejestracji. Na gruncie §48 ust.4 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie
wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz.268, ze zm.), pojęcia podmiot
nieuprawniony nie można utożsamiać jedynie z podmiotem niezarejestrowanym (z uwagi na brak rejestracji działalności gospodarczej i brak rejestracji dla
potrzeb VAT).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie asesor WSA Piotr Pietrasz, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi W. G. R. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od lutego do grudnia 2003 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz W. G. R. w S. kwotę 1.438,00 zł. (słownie: jeden tysiąc czterysta trzydzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
UZASADNIENIE
Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] sierpnia 2007 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z [...] czerwca 2007 r. nr [...] określającą podatek od towarów i usług z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez W. G. (dalej jako skarżący), pod nazwą "R" za poszczególne okresy rozliczeniowe od lutego do grudnia 2003 r., w wysokości innej niż deklarowana. Przyczyną określenia podatku w innej wysokości było zakwestionowanie prawa odliczenia podatku naliczonego z 4 faktur wystawionych przez M.T., niepotwierdzających dokonania czynności oraz z faktury wystawionej przez D. S. (nieuprawniony podmiot). Organy ustaliły, że M. T. nie dokonała sprzedaży towarów wynikającej z 4 faktur VAT: nr [...] wystawionych na rzecz skarżącego. Sprzedaż towaru, jak i podatek należny wynikający z powyższych faktur przypisano D. S. (decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. z [...].01.2007 r. Nr [...]). Z ustaleń Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. wynikało, że M. T. była osobą firmującą działalność prowadzoną faktycznie przez D. S. także w 2003 r. Powyższe spowodowało, że przyjęte przez skarżącego do odliczenia faktury, na których jako wystawca widniała firma "A." M. T., były fakturami wadliwymi tak pod względem formalnym, jak i merytorycznym z uwagi na to, że to nie M. T., jako wystawca faktur dokonywała sprzedaży w nich opisanej. Organy uznały, że wspomniane faktury z uwagi na to, że nie potwierdzały dokonania wyszczególnionych w nich transakcji między wystawcą faktur i skarżącym - stosownie do postanowień § 48 ust.4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych (wyroki: WSA w Białymstoku sygn. akt I SA/Bk 361/06, WSA w Olsztynie z 14.06.2006 r., Sygn. akt I SA/Ol 172/06), organy podniosły, że faktura stanowiąca podstawę do realizacji uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego musi dokumentować faktycznie wykonaną sprzedaż oraz, że firmowanie działalności kontrahenta podatnika przez osoby trzecie skutkuje pozbawieniem podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na brak prawa własności towarów u tego kontrahenta.
