Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 lutego 2008 r., sygn. III SA/Wa 1045/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (spr.), Sędziowie Asesor WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Anna Armińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2008 r. sprawy ze skargi T. sp. z o.o. w likwidacji na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń 2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] grudnia 2006 r. określającą spółce "T." sp. z o. o., zwanej dalej "Skarżącą", zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2004 r. w wysokości 66.431 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie za ten miesiąc w kwocie 15.386 zł.

Z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wynika, iż w toku kontroli organ pierwszej instancji ustalił, że Skarżąca z naruszeniem postanowień art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), powoływanej dalej jako "ustawa o VAT z 1993 r.", obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych od "E." sp. z o. o. na ogólną kwotę netto 233.120 zł, VAT 51.286,40 zł. Po dokonaniu analizy zgromadzonego materiału dowodowego organ kontroli skarbowej stwierdził, że Skarżąca funkcjonowała w łańcuchu podmiotów dokonujących obrotu produktami ropopochodnymi jako podmiot otrzymujący towar od zorganizowanej grupy przestępczej i wprowadzający go bezpośrednio na rynek. W celu uzasadnienia odmowy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez "E." przywołano w decyzji także przepisy art. 2 ust. 1, art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT z 1993 r. oraz § 48 ust. 4 pkt 1 lit a) i § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem Ministra Finansów z 2002 r.". Zdaniem organu podatkowego wspólnicy Skarżącej mieli świadomość faktu uczestniczenia w działalności o charakterze nielegalnym, nie podejmowali także żadnych czynności, które wskazywałyby na ich dążenie do działania na zasadach, które obowiązują w legalnym obrocie.