Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 6 marca 2008 r., sygn. III SA/Wa 309/08

1. Do czasu oceny sprawy - co do istoty sporu - przez Sąd, w tym wpływu wydania decyzji z 8 lutego 2008 r. uchylającej w całości zaskarżoną decyzję na skutki prawne wywoływane przez tą zaskarżoną decyzje, uzasadnione jest postępowanie w sprawie zwolnienia od kosztów sądowych - w tym od wpisu - ponieważ nierozstrzygnięcie w tym zakresie o kosztach, byłoby przeszkodą do rozpoznania jakiejkolwiek kwestii związanej z wniesioną sprawą, o czym stanowi art. 220 § 1 u.p.p.s.a.

2 Należy przy tym stwierdzić, że nawet uzyskanie, podczas zestawienia wysokości kosztów sądowych i posiadanych przez stronę środków, wartości nieznacznie przewyższającej minimum socjalne, nie powinno być podstawą odmowy przyznania prawa pomocy, ponieważ dla ludzi, których dochody pozwalają jedynie na utrzymanie się - nawet na standardowym poziomie, istnieje poważne ryzyko degradacji biologicznej, marginalizacji społecznej i patologicznych zachowań 3.Istotną sprawą dla referendarza sadowego jest zastosowanie prawidłowych danych o wysokości i strukturze minimum socjalnego, ponieważ minimum socjalne jest kategorią społeczną, badaną w postępowaniu o przyznanie prawa pomocy, która mierzy koszty utrzymania gospodarstw domowych, uwzględniając podstawowe potrzeby bytowo-konsumpcyjne i obrazuje poziom kosztów utrzymania, który staje się standardem minimalnie godziwego poziomu życia,.

Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 6 marca 2008 r.. po rozpoznaniu wniosku J. G. o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] grudnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości p o s t a n a w i a przyznać skarżącemu, w postępowaniu ze skargi na decyzję z [...] grudnia 2007 r., prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych

Uzasadnienie

1. Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej u.p.p.s.a, stronie może być przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmuje wnioskowane przez stronę zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 § 3 u.p.p.s.a.) i następuje wtedy, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów utrzymania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a.). Prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmuje wnioskowane zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego i następuje wtedy, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 245 § 2 u.p.p.s.a.). Zasadą przyjętą przez ustawodawcę w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest odpłatność za wnoszone do sądów środki prawne. Wyjątki od tej zasady mogą mieć charakter ustawowy albo znajdować zastosowanie w instytucji przyznania prawa pomocy, która jest uregulowana w art. 243 i n. u.p.p.s.a. (por. postanowienie z 1 kwietnia 2005 r sygn. II OZ 209/05). Jeżeli skarżący zamierza skorzystać z instytucji prawa pomocy powinien wykazać okoliczności, od zaistnienia których zależy możliwość skorzystania przez Sąd z tej instytucji, natomiast Sąd jest zobowiązany do analizy przedstawionych materiałów, także z uwzględnieniem zasad logicznego myślenia i doświadczenia życiowego.