Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 marca 2008 r., sygn. I SA/Wr 1712/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Asesor WSA Dagmara Dominik, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 marca 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za I-IX/2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W wyniku postępowania podatkowego prowadzonego wobec Pana D. M. za 1999 r. ustalono, że z uwagi na zmianę formy rozliczeń dla podatku dochodowego z karty podatkowej na zasady ogólne od dnia 01.01.1999 r. oraz w związku z przekroczeniem w 1998 r. kwoty sprzedaży 80.000 zł wskazanej w art.14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 08 stycznia1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz.50 ze zm.), Pan D. M. z dniem 01.01.1999 r. utracił prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. [...] w dniu [...] r. wydał decyzję [...] określającą zobowiązanie w podatku VAT za poszczególne miesiące 2001r.

Ponieważ w toku postępowania podatnik nie przedstawił żadnych dowodów dokumentujących sprzedaż i zakupy podstawę opodatkowania ustalono w drodze oszacowania zgodnie z art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej.

Urząd Skarbowy w oparciu o wykaz kontrahentów za 1999r. zwrócił się stosownymi wnioskami do urzędów skarbowych właściwych dla tych kontrahentów o sporządzenie zestawienia transakcji za okres od 01-01-2000r. do 30-09-2001r.

Dominującym kontrahentem była firma A Spółka z o.o. z siedzibą w K. W. Ustalono, że wykaz dowodów zakupu otrzymanych przez A Sp. z o.o. od firmy D. M. obejmuje skrajne numery od [...] do [...], co wobec wystawionych dla tego podmiotu [...] rachunków uproszczonych na kwotę [...] oznacza brak [...] dowodów.

Porównując uzyskane informacje o transakcjach zawartych w 2001r. między firmą D D. M. a jej odbiorcami ustalono, że wystawiano rachunki z zachowaniem kolejności ich numeracji. Wobec braku możliwości dotarcia przez organ pierwszej instancji do informacji o pozostałych usługobiorcach Podatnika w okresie poszczególnych miesięcy 2001r., postanowiono uznać jako dowody oświadczenia Podatnika, że były to osoby fizyczne, którym świadczył drobne usługi o wartości 30-60 zł. Biorąc pod uwagę powyższe przyjęto, że brakujące w numeracji rachunki dotyczą właśnie sprzedaży dla osób fizycznych, a jako średnią wartość tych usług przyjęto średnią arytmetyczną z kwoty oświadczonej przez Podatnika tj. [...]. Wobec tego, iż w rachunkach uproszczonych nie ujęto kwoty podatku, należny podatek z tytułu wykonywanych usług został obliczony przez organ metodą "w stu". Jako umowne ceny sprzedaży brutto przyjęto kwoty z rachunków uproszczonych oraz oszacowaną wartość sprzedaży dla nabywców indywidualnych. W stosunku do usług transportowych w zakresie przewozu ładunków zastosowano właściwą 22% stawkę podatku VAT. W związku z tym wyliczono podatek dla poszczególnych okresów rozliczeniowych.