Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Lu 374/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Referent stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej za zaległości w opłacie paliwowej za miesiące III - X 2005 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz R. J. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Lu 374/07

UZASADNIENIE

1. Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa / Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. / i na podstawie art. 37n pkt 1 ustawy z 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym / Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571 ze zm. /, po rozpatrzeniu odwołania R. J., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] o odpowiedzialności podatkowej R. J., wspólnika rozwiązanej 31 marca 2006 r. spółki cywilnej A. R. J. J. B. z siedzibą przy ul. N. w C. za zaległości tej spółki w opłacie paliwowej za miesiące od marca do października 2005 r.

Dyrektor Izby Celnej ustalił za organem pierwszej instancji, że spółka w okresie objętym decyzją prowadziła działalność gospodarczą w zakresie detalicznej sprzedaży paliw, w tym gazu propan-butan luzem do napędu pojazdów samochodowych oraz sprzedaży butli z gazem na stacjach paliw w C przy ul. O. Rzeczywista sprzedaż gazu przez spółkę w każdym z okresów rozliczeniowych różni się od sprzedaży zaewidencjonowanej w księgach podatkowych spółki. W okresie objętym zaskarżoną decyzją różnica między rzeczywistą sprzedażą gazu płynnego do tankowania pojazdów samochodowych, a ilością gazu zakupionego na podstawie faktur VAT, od której został zapłacony podatek akcyzowy, świadczy o posiadaniu przez spółkę gazu płynnego do napędu pojazdów samochodowych, od której nie został zapłacony podatek akcyzowy. Sprzedaż tych ilości gazu płynnego dowodzi jego posiadania. Również gaz znajdujący się w dniu 21 października 2005 r. w zbiornikach w ilości 1680 l , to stan wskazujący na posiadanie gazu płynnego do napędu pojazdów samochodowych, od którego nie został zapłacony podatek akcyzowy. Spółka nie wskazała w toku postępowania podmiotu, od którego nabyła te ilości gazu płynnego, które nie znajdują pokrycia w fakturach. R. J. początkowo przyznał, że zakwestionowane ilości gazu płynnego do tankowania pojazdów samochodowych pochodziły z dostaw bez akcyzy. Następnie odwołał te twierdzenia z argumentacją, że złożył je pod wpływem emocji i błędnie, bo nie był to gaz bez akcyzy. Nadwyżki wynikały ze złego litrażowania cystern. Organ podatkowy dał wiarę pierwszym twierdzeniom R. J. Wskazał, że chodzi o zbyt wysokie różnice, by mogły wynikać ze złego litrażowania cystern. Dodatkowo wskazał jako podstawę ustaleń stanu faktycznego materiał zgromadzony w trakcie kontroli podatkowej, obejmujący: