Orzeczenie
Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Po 1718/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia NSA Stanisław Małek Asesor sądowy WSA Katarzyna Nikodem(spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do listopada 2003 r. oddala skargę /-/ K. Nikodem /-/ W. Zygmont /-/ S. Małek
UZASADNIENIE
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, po przeprowadzonym postępowaniu kontrolnym wobec K G prowadzącego stację paliw, w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa za [...], w dniu [...] wydał decyzję nr [...], w której określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług: za [...] w wysokości [...], za [...] w wysokości [...], za [...] w wysokości [...], za [...] w wysokości [...], za [...] w wysokości [...]. Organ kontrolny zakwestionował prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez A sp. z o.o. oraz B sp. z o.o., ponieważ faktury wystawione przez te firmy nie dokumentują sprzedaży paliw. Faktury miały na celu jedynie zalegalizowanie pochodzenia paliw i ukrycie rzeczywistego dostawcy.
Od powyższej decyzji wniósł podatnik odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej z wnioskiem o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją nr [...] z dnia [...]. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, uznając, że rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków wcześniej przesłuchiwanych w ramach innych postępowań. Organ zwrócił uwagę na naruszenie zasady czynnego udziału strony w postępowaniu.
Po uzupełnieniu materiału dowodowego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją nr [...] z dnia [...] określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług: za [...] w wysokości [...], za [...] w wysokości [...], za [...], w wysokości [...], za [...]. w wysokości [...], za [...], w wysokości [....]. W decyzji organ pierwszej instancji nie uznał prawa do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez spółkę z o.o. A i przez spółkę z o.o. B.
